K �jna DIALEKTY POLSKIE78939

137

nych terenach, jeśli nawet uproszczenie omawianych grup nie jest powszechne i konsekwentne, to w każdym razie bez porównania częściej się je tu spotyka niż na pozostałych obszarach gwarowych. Wynika ono niewątpliwie z jakiejś bardziej intensywnej łączliwośei sąsiadujących ze sobą spółgłosek.

§ 28. Spłynięcie się grup rs, rs, rst, rsTc w f, ft, flc

Jednym z dalszych przejawów tej. charakterystycznej dla zachodnio* -południowych obszarów tendencji do upraszczania grup spółgłoskowych jest spłynięcie się spółotwartej r ze szczelinowymi s-, S lnh z, ź w fryka-tywne f: skaiyć Se (MAGP 380), jeS&k, jeSara, ndpaSlek, vdSta, tdStka (Dej 378, 379, 31, 372), gospodaStfo, stolaski (MAGP 381). W pozycji przed spółgłoskami spłynięcie się rs, rś, rz, rS w f sięga znacznie dalej, co jest zrozumiałe ze względu na stale silniejszą tendencję do upraszczania grup więcej niż dwugłoskowych. Dwa ostatnio omawiano typy zmian w obrębie grup spółgłoskowych wykazują, że zmiany te nie ograniczają się do asymilacji, skrócenia artykulacji i połączenia jednakowych już spółgłosek, lecz polegają na jakiejś specyficznej łączliwośei sąsiadujących ze sobą spółgłosek, która doprowadza do tego, że elementy jednej i drugiej z nich składają się na powstanie zupełnie innej spółgłoski. Tak było z wytworzeniem się na miejscu kontynuantów t f, df zwartoślizgowycli (por. Dłus 95) 6 j, których nie można uważać za sumę krótko artykułowanych t + S, d + 2 (Dłus 101), tak też jest z powstaniem frykatywnego f. które nie było połączeniem r -f- szczelinowa, lecz spółgłoską szczelinową z równoczesnym drganiem końca języka (zob. s. 109).

§ 29. Spłynięcie się grup SS w 5, lek w k

Bardziej zrozumiały jest proces uproszczenia grup składających się z dwu całkowicie zasymilowanych spółgłosek w typach leki ^ lekki (29A) oraz droiy, dłuśy ^ droiSy, dłuZSy czy Sur ^ śśur ^ Mur, chociaż i w tym zakresie gwary zachodniej i południowej Polski wyróżniają się od gwar pozostałych terenów, ponieważ tu w ramach ogólnej tendencji do upraszczania grup spółgłoskowych doszło do zastąpienia dwu całkowicie zasymilowanych spółgłosek przez jedną, podczas gdy na pozostałych obszarach gwarowych uproszczenie to nie dokonało się, a nawet zostało uniemożliwione przez dysymilaeję skłonnych do zastąpienia grup lekki, meokki, dhtSSy, droSSy przez letki., metki (Dej 210, 209), dlukiy, drokSy (MAGP 382, 218). Fakt występowania na przyległych do obszarów z uproszczeniami typu dłuSy gwar, w których ustaliły się zdysymilowane typy dlukSy, letki, świadczyć się wydaje o tym, że tendencja do upraszczania grup