DSC09338

PAPKIN

Jestem w grobie.

bolelwł*

Ale zawsze twoim sługą.

KLARA    ,

Zaś śmiałości - w tym sposobie ««s Da mi dowód, kto dać zechce.

W oddalonej stąd krainie Jadowity potwór dynie, Najmężniejszym trwogą bywa, Krokodylem się nazywa.

«* Niech go schwyci i przystawi¹,

Moje oko nim zabawi;

Bom ciekawa jest nad miarę Widzieć żywą tę poczwarę.

To jest wolą niewzruszoną —

⁴⁷⁵ A kto spełni, co ja każę,

Ten powiedzie przed ołtarze,

Tego tylko będę żoną.

Ukłoniwszy się, odchodzi w drzwi prawe.

SCENA ÓSMA PAPKIN

po długim milczeniu Krrrokodyla!

ironicznie

Tylko tyle!

Co za koncept, u kaduka!

⁴⁸⁰ Pannom w głowie krokodyle,

Bo dziś każda zgrozy szuka.

To dziś modne, wdzięczne, ładne

Co zabójcze, co szkaradne!_

Dawniej młoda panieneczka 48s Mile rzekła kochankowi:

„Daj mi, luby, kanar eczka^f'

A dziś każda swemu powić:

„Jeśli nie chcesz mojej zguby,

Krrokodyla daj mi, luby!” po krótkim milczeniu

Post, milczenie — wszystko fraszka,

Straży przy mnie nie postawi. —

Ale potwór nie igraszka,

Czart, nie Papkin go przystawi.

Idzie ku drzwiom prawym i spotyka się z wybiegającym Wacławem Ha!

WACŁAW

Co’

PAPKIN

Nic.

WACŁAW

rzucając mu sakiewką

Masz — milcz, bo wiesz!

PAPKIN    111';. ‘.

chwytając sakiewką

Wiem.

Wacław odchodzi. Po krótkim milczeniu

H Wiem? — Nic nie wiem! — Czy zostaje,

Czy odchodzi, za co daje,

Nie wiem wcale. — Wiem, że złoto,

Wiem, że dając zrobił ładnie,

Ale nie wiem, od Cześnika ^j00 Czy mi na kark co nie spadnie. —

Wiem, jak zdradzę zalotnika,

Że z wiatrówki dmuchnąć gotów,

Ale nie wiem, nie wiem wcale,

Czy na końcu z tych obrotów ^u| Od Cześnika łeb ocalę. —

Wiem i nie wiem — sprawa diabla:

Tutaj kulka, a tu szabla —

1

przystawi — dostarczy, dostawi.