europejskim9 oraz treści i wymowie miniatur10, Podział ten jest bardzo ramowy, jednak ilość przedstawionych tu publikacji, oczywiście tylko ważniejszych, świadczy dobitnie o dużym zainteresowaniu kodeksem11.
Chcąc udostępnić i rozpowszechnić tak cenny zabytek sztuki, Biblioteka Jagiellońska wspólnie z Krajową Agencją Wydawniczą, Oddział w Krakowie, na podstawie umowy o współpracy z 1982 roku, podjęła się przygotowania faksymilowego wydania kodeksu. Po rozpruciu kodeksu poszczególne jego karty zostały sfotografowane przez Janusza Podleckiego kilkakrotnie, w różnych warunkach ekspozycyjnych i z zastosowaniem różnych parametrów naświetlania, ażeby uzyskać jak najlepsze odwzorowanie oryginału. Po wykonaniu zdjęć i pomiarów kart druk zlecono drukarni „Forum” w Nowym Sadzie w Jugosławii (obecnie Serbia). Poszczególne egzemplarze oprawiane były w skórę lub półskórek w Spółdzielni „Starodruk”12. Pierwszy egzemplarż faksymile, oprawny w białą skórę, został podarowany Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II podczas Jego pielgrzymki do Ojczyzny w 1987 roku.
Wydaniu podobizny kodeksu miał towarzyszyć naukowy komentarz w formie odrębnej publikacji. Niestety, nie udało się zrealizować tych zamierzeń. Przemiany ustrojowe końca lat osiemdziesiątych i początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku pociągnęły za sobą przekształcenia organizacyjne i ekonomiczne, na skutek któ-
Magistro et amico amici discipuliąue. Lechowi Kalinowskiemu w osiemdziesięciolecie urodzin, Kraków 2002, s. 567-570.
9 A. Woltmann, K. Woermann, Geschichte der Malerei. Bd. 2: Die Malerei der Renaissance, Leipzig 1882, s. 123-124; L. Lepszy, Studia nad ornamentyką kodeksów miniaturowych polskich, „Przemysł Artystyczny”, z. 1 (1896), s. 6; z. 2 (1896), s. 27-39; T. Raspe, Die Nurnberger Miniatur-malerei bis 1515, „Studien zur Deutschen Kunstgeschichte”, H. 60, Strassburg 1905, s. 4546; S. S. Komornicki, PontyfikalErazma Ciołka, „Sztuki Piękne”, 2 (X, 1925-IX, 1926), s. 194,198-199. Odb. Kraków 1926; W. Terlecki, Ze studiów nad miniaturą polską XVI wieku, „Sprawozdania Towarzystwa Naukowego we Lwowie”, 10 (1930), s. 15-20; E. Kloss, Der Kodex des Balthasar Behaim und seine Miniatur en, ,Jomsburg”, 5 (1941), s. 80-84; J. W. Niemann, Handwerksrecht und Han-dwerkssitte in den Bildern des Behaim-Codex, „Die Burg”, 2 (1941), H. 4, s. 55-58; A. M. Mars, Polish miniaturę painters in the firsthalfof the KP1 cen tury, „The Burlington Magazine” 86 (1945), s. 17-20; W. Mischke, Garbarz i szuler, „Spotkania z Zabytkami”, 17 (1993), z. 6, s. 2-5; tenże, n Lhomologue cracovien deJeróme Bosch, „Art & Fact”, 13 (1994), s. 68-77; tenże, Warsztat garbarski w Kodeksie Behema. Problemy formy i interpretacji, [w:] Niderlandyzm w sztuce polskiej. Ma-n ^ teriały Sesji Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Toruń, grudzień 1992, Warszawa 1995, s. 417-U%5) -429.
10 L. Lepszy, Historia malarstwa, „Rocznik Krakowski”, 6 (1904), s. 214; K. Estreicher, Miniatury ^ Kodeksu Bema oraz ich treść obyczajowa, „Rocznik Krakowski” 24 (1933), s. 199-244. Odb. Kraków 1933. Rec. F. Pohorecki, „Kwartalnik Historyczny” 47 (1933), t. 1, s. 498-500; Z. Leśnodorski, „Ruch Literacki”, 9 (1934), s. 124-125; J. W. Niemann, Handwerksrecht..., j.w.; Z. Rozanow, Mieszczańskie G^5§) uniwersum Kodeksu Baltazara Behema, [w:] Sztuka miast i mieszczaństwa XV-XMIl wieku w Euro-ł-ł551® pie Środkowowschodniej, pod red. J. Harasimowicza, Warszawa 1990, s. 205-214. jmy 11 Zebraniem bibliografii w układzie chronologicznym zajęła się wcześniej Z. Ameisenowa, Rę-(ftoj) kopisy..., j.w., s. 160, natomiast najnowszy stan badań nad kodeksem przedsi Kodeks Baltazara Behema, j.w.
12 Codex picturatus Balthasaris Behem, Warszawa-Kraków [1988J.