DSCF0032 (2)

kości rur. która — nawiasem mówiąc — dla dużych średnic nie ma znaczenia. gdy chodzi o straty na oporach przepływu. W tych próbach przyrównania makroprzepływów do mikrozjawiak w święcie ośrodków kapilarnych i porowatych zapomina się. że mikroprzepływy nie przebiegają w rozmiarach £>. lecz często nawet mniejszych od wielkości *. która jest

Rys. lis. o. Revnolds pr/y aparaturze dla badań wartości krytycznych w rurociągach na granicy obszarów makro- i mikroprzepływów oraz dla porównania prac Pot«tuillf'a i Darcy'cgo (na fotografii Reynolds

w wieku podeszłym)

charakterystyczna dla warstw przyściennych. W mikroprzepływach istniej ą — ściśle biorąc — tylko owe warstwy przyścienne i to niekiedy bardzo blisko od siebie odległe. Gdzież więc analogia mikroprzepływów do makroprzopływów w continuum i rurociągach?

Powtarzalność wyników badań laboratoryjnych. Zdarza się. ze w pracach laboratoryjnych nie otrzymuje się wyników powtarzalnych. lecz bardzo rozbieżne wartości dla k przy wielokrotnym pomiarze przepuszczalności dla tego samego płynu i tej samej próbki skały. Wystarczy np. używać do doświadczeń benzyny o dużej prężności par. a w przer-

122