punktu widzenia.
Istnieje Jednak mało złóż o dużej koncentrarji ropy oraz Korzystny* zaleganiu. Zazwyczaj, a u nas w szczególności w Karpatach, występuje bardzo skomplikowana makrogeometria złóż i w tych warunkach tytka pewne struktury skał osadowych mają dla eksploatatora wartość przemysłową. Niektóre szczególne typy złóż, niekiedy bardzo skomplikowane, noszą trafną nazwę pułapek (ros. lowuszki, franc. piegus, ang. trap*).
Złoża o budowie regularnej (jak w naszym powyższym przykładzie, dają się względnie łatwo zdefiniować, a także wvwartościować zu pomocą analizy matematycznej, a więc i poprawnie w sposób nowoczesny eksploatować. Złoża w postaci skomplikowanych kolektorów złożowych (pułapek itp.), zwłaszcza o małych rozmiarach (rys. 14) utrudniają, a niekiedy wręcz uniemożliwiają podejście naukowe i wymagają indywidualnego traktowania oraz dużej intuicji eksploatatora. Podkreślić jeszcze należy, że nieuniknione występowanie wody (solanki) wgłębnej, towarzyszącej z zasady złożom ropy i to w różnych skupieniach, sprawia dodatkowe komplikacje.
1.2. Klasyfikacja i przykłady złóż ropy i gazu
Radzieccy uczeni. Bród i Jercmienko, dzielą złoża ropne i gazowe na trzy grupy, a te z kolei na dalsze podgrupy:
A. Złoża warstwowe
a. złoża siodłowe,
b. złoża ekranowane tektonicznie, stratygraficznie lub litologicznie.
B. Złoża masywowe
a. w wyniosłościach strukturalnych.