DSCF2110 (2)

50

Błędy aparatury wzmacniającej

Błędy te podobnie jak dla przetworników podzielić można na błędy statyczne i dynamiczne.

Do błędów statycznych nalejżą:

-    błąd wskazań aparatury,

-    błąd liniowoóoi,

-    błąd kalibracji,

-    błąd stabilności.

Błędy dynamiczne aparatury wzmacniająoej są podobne jak dla przetworników, tj. zniekształcenia amplitudy i fazy mierzonego przebiegu w miarę zbliżania się częstotliwości mierzonej do częstotliwości nośnej aparatury.

Parametrem związanym z błędami pomiarów dynamicznych jest poziom szumów na wyjściu aparatury wzmacniającej. Powoduje on zmniejszenie dokładności odczytu oscylogramu poprzez rozmycie przebiegu i zapisanie go zbyt grubą linią.

Błędy aparatury rejestrującej

Z uwagi na dokładność i zakres częstotliwości rejestrowanych przebiegów, podstawowym urządzeniem służącym do rejestracji przebiegów zmiennych w czasie jest oscylograf pętlicowy. Ze względu na charakter pracy błędy aparatury osoylograflcznej można podzielić na błędy statyczne i dynamiczne .

Błędy statyczne mogą być często pominięte jako małe w porównaniu z błędami dynamicznymi, a ich maksymalna wartość nie przekracza 1,3% [2.6].

Błędy dynamiczne to podobnie jak w poprzednich przypadkach zniekształcenia amplitudy i fazy rejestrowanego przebiegu,| w miarę zbliżania się częstotliwości mierzonej do częstotliwości własnej organu ruchomego oscylografu. V praktyce pomiarowej najczęściej korzysta się z danych katalogowych zawierających zakresy częstotliwości mierzonych przy 5% i 1Q% zniekształcenia amplitudy oraz charakterystyki amplituda-częstolbliwość i fa-za-częstotliwość.

ćwiczenie nr 2.1. badanie skiadowych oporu skrawania f i F_f PRZY TOCZENIU RÓŻNYCH MATERIAŁÓW

a)    Cel ćwiczenia

Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z metodami badań oporu skrawania,

porównanie skrawalności różnych materiałów obrabianych ze względu na¹ siłę

skrawania oraz ustalenie zależności oporu właściwego skrawania k_ w funk-

cjl grubości warstwy skrawanej a; k = f(a).

s

b)    Stanowisko

Obrabiarka: Tokarka uniwersalna.

Materiał obrabiany: Próbki z materiałów o różnych własnościach mechanicznych.

Narzędzie i Nóż tokarski NNZa o jednakowych cechach stereometrycznych ostrza (jednolity lub składany z płytką wieloostrzową) ,

Aparatura: Dwuskładowy siłomierz tensometryozny, mostek t enspmetryozńy, rejestrator.

I

o) Przebieg ćwiczenia

-    zapoznać się z obsługą obrabiarki i aparaturą pomiarową,

-    wpisać do protokółu pomiarowego podane przez prowadzącego zajęcia warunki skrawania,

-    przeprowadzić wzorcowanie układu pomiarowego,.    •

-    dokonać pomiarów sił F_v i F^przy skrawaniu każdego materiału i różnych wartościach posuwów p. (i >5), pomiary powtórzyć trzykrotnie,

-    wykorzystując siatkę logarytmiczną zamieszczoną w protokóle pomiarowym sporządzić wykresy F =>, f(p) i F_f = f(p), oraz dokonać wstępnej analizy wyników.

d) Opracowanie wyników

-    dla każdego materiału obrabianego sporządzić wykres k -f(a), (a=p-sinX_r)

-    dokonać analizy wyników badań,

-    ustalić wnioski końcowe.

ćwiczenie nr 2.2. badanie składowych oporu skrawania f_v i F_f PRZY ROŻNYCH PARAMETRACH SKRAWANIA

a)    Cel ćwiczenia

Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z metodami badań oporu skrawania oraz ustalenie na podstawie wyników doświadczeń zależności między składowymi f i F_f, a głębokością skrawania i posuwem na przykładzie toczenia.

b)    Stanowisko

Obrabiarka: Tokarka uniwersalna.

Materiał obrabiany: Próbka w formie wałka ze stali lub żeliwa.

Narzędzia:    Noże tokarskie. NNZa o jednakowych cechach stereometrycznych

ostrza.

Aparatura:    Dwuskładowy siłomierz tensometryozny, mostek tensometryozny,

rejestrator.

o) Przebieg ćwlozenia

-    zapoznać się z obsługą obrabiarki i aparaturą pomiarową,

-    wpisać do protokółu pomiarowego podane przez prowadzących zajęcia warunki skrawania,

-    przeprowadzić wzorcowanie układu pomiarowego,

-    dokonać pomiarów i rejestracji składowych F_v i F^ przy różnych wartościach posuwów Pj (i>5)»