80
W wychowaniu dziecka należy położyć nacisk także na k cenie politechniczne, z pomocą oczywiście szkoły, gdyż p0^. -to rozwijać preorientację zawodową i prawidłowo kształto ^ plan życiowy młodzieży, od czego uzależniony jest z kolei pra ^ dłowy wybór szkoły i zawodu. Często jednak dom o tym u pominą, szkoła musi więc przyjść z pomocą, w ramach pedaT gizacji rodziców, zapoznając ich z treściami i formami kszt^ cenią politechnicznego. Dzieci przecież interesują się od wczesm, lat życia tym, co się dzieje w ich otoczeniu, a zwłaszcza tym ' robią rodzice, gdzie pracują, na jakim stanowisku zawodowy ° na czym polega ich praca w fabryce, w zakładzie produkcyjny^’ i chcą poznać warsztat ich pracy.
Bardzo żywe zainteresowanie procesami produkcji w zakła dach w dużym środowisku wykazują chłopcy już od klas V, nie tylko lubią obserwować pracujących robotników, ale sami chcą majsterkować i brać czynny udział w pracy fabrycznej W tym okresie życia dziecka niezmiernie są cenne wycieczki do zakładów pracy i fabryk w towarzystwie jednego choćby z rodziców dla zapoznania się z procesami produkcji. Same jednak wycieczki w tym okresie już im nie wystarczają, chcą same czynnie zetknąć się z pewnymi narzędziami technicznymi w pracy. Jest też bardzo pożądane organizowanie w domu małych war-sztacików, zwłaszcza chłopcom, którzy poprzez majsterkowanie wyrabiają sobie i rozwijają umiejętność i sprawność posługiwania się najprostszymi narzędziami technicznymi, co z kolei pogłębia jeszcze kształcenie politechniczne w warsztatach szkolnych. Kształcenie politechniczne przygotowuje do preorientacji zawodowej i do właściwego wyboru dalszej szkoły i zawodu. Niezmiernie pomocne jest też w rozwijaniu preorientacji zawodowej i w wyborze dalszej szkoły, zawodu poradnictwo pedagogiczne prowadzone przez poradnie szkolne, które w przyszłości będzie posiadała każda 10-letnia szkoła w Polsce.
CZYNNIKI KSZTAŁTUJĄCE OSOBOWOŚĆ DZIECI I MŁODZIEŻY W RODZINIE
Aby rodzice mogli prawidłowo kształtować osobowość swych dzieci w środowisku rodzinnym i współpracować dalej w tym zakresie ze szkołą, powinni znać dobrze czynniki, od których to
kształtowanie zależy. Należą do nich: a) wychowawca i jego autorytet; b) własna aktywność wychowanka; c) właściwości wrodzone, dziedziczne, temperamentalne; d) środowisko naturalne, społeczne, kulturowe. Jeżeli one prawidłowo funkcjonują, to prawidłowo kształtuje się, rzeźbi i tworzy osobowość wychowanków.
Wychowawcy-rodzice nadają kierunek w rozwoju osobowości dziecka poprzez wskazywanie ideałów socjalistycznego wychowania — wprowadzanie w życie społeczne bezklasowe i rozwijanie cech wartościowych indywidualnych. W ukierunkowaniu rozwoju osobowości dzieci najbardziej pomocne dla rodziców mogą być zarówno przykłady wzorowej pracy zespołów pracujących robotników, ich stosunek do pracy, do własności społecznej, jak również przykłady wybitnych postaci — bohaterów z historii, z literatury, z walk o wolność i niepodległość. W kształtowaniu osobowości swych dzieci rodzice muszą umiejętnie pobudzać je do działania i postępowania właściwego, etycznego, a w przypadkach szkodliwych sytuacji mają obowiązek hamować działanie i złe postępowanie dzieci, najlepsze jednak w takich sytuacjach jest zapobieganie tym zjawiskom.
Aby jednak rodzice jako wychowawcy swych dzieci mogli prawidłowo kształtować ich osobowość, muszą posiadać autorytet moralny, wiedzę i takt. Autorytet rodziców-wychowawców ujawnia się w postępowaniu w rodzinie i w stosunkach do dzieci.
Czynnikiem, który również kształtuje osobowość dziecka,
0 czym rodzice powinni pamiętać, jest własna aktywność dziecka, ma ono bowiem tendencje do ulegania instynktom i emocjom szukającym przyjemności pod wpływem sfery podkorowej. Przez systematyczne hamowanie aktywności żywiołowej, emocjonalnej kształtują się z czasem dodatnie nawyki i przyzwyczajenia jako hamulce zewnętrzne, a na ich bazie rozwijają się zasady i normy postępowania pod wpływem sfery korowej — własnego myślenia
1 przewidywania skutków i następstw swych czynów ze strony wychowanków. Zasady 1 normy autonomiczne kształtują się głównie w okresie dojrzewania i są autonomicznymi hamulcami wewnętrznymi dziecka, któremu wytyczają prostą drogę postępowania w życiu.
W procesie wychowania i formowania osobowości oprócz domu
I — H. SmarzyAalcl: Wychowanie...