DSCN0226 (2)

DOŚWIADCZENIA

raź.

Dobrze, jeżeli dzieci przeprowadzały już jakieś eksperymenty _z nią (np. z rozdziału „Postrzeganie”, Gry i zabawy..., część I).    |||lp

Wariant: „Co by było, gdybym był dwa razy grubszy/o połowę _grub w rzeczywistości?”    ^SzV nij>

ŁZY

(K. W. Vopel)

^CELE

ygf? yj _tej zabawie interakcyjnej dzieci mogą się zająć swoim nastawieniem do płaczu. Jest to bardzo ważny temat dla chłopców, którzy w tym wieku czę-sto postanawiają nie płakać.

UCZESTNICY

Od 10 lat. Grupa nie powinna liczyć więcej niż 16 uczestników.

CZAS TRWANIA

Około 30 minut.

POMOCE

Formularz: „Nastawienie do płaczu”.

ŁD PRZEBIEG GRY

mmal Chcę z wami porozmawiać o płaczu, żebyście sobie uświadomili, jaki macie stosunek do własnych i cudzych łez.

Daję wam mały formularz zawierający same niedokończone zdania. Dokończcie je proszę. Macie na to 15 minut.

Dzieci powinny się zebrać czwórkami, żeby odczytać na głos swoje formularze i porozmawiać o nich. Dopiero po tym należy rozpocząć ocenę w całej grupie.

KRYTERIA OCENY

□    Czy ten eksperyment podobał mi się?

□    Czy, moim zdaniem, płaczę za często? — za rzadko? — dostatecznie często?

□    Czy potrafię podać powód, dlaczego większość ludzi nie lubi, gdy ktoś płacze?

□    Co chciałbym jeszcze dodać?

□    Czy w przyszłości chciałbym robić coś inaczej?

87