72 —
c) Nie powinno się jeść za prędko. Dobrze przeżuty pokarm jest już na pół strawionym. Łakome i chciwe jedzenie jest nietylko nieprzyzwoitem, ale też i bardzo szkodliwem dla zdrowia. Kto je pomału, żyje długo. Ale też i nadto powolnego jedzenia nie należy znosić, gdyż w towarzyskiem życiu mogłoby być uciążliwein.
d) Potrawy nie powinny być ani za gorące ani za zimne, lecz muszą mieć taką temperaturę, jaka ciału służy. Osobliwie trzeba być ostrożnym, kiedy ciało jest rozgrzane. Zimny napój w takim stanie już niejednego człowieka nabawił choroby, a nawet uśmiercił.
e) Niech będą potrawy pojedyncze a posilne; sztuczne przyrządzanie i wyszukana kuchnia są młodzieży szkodliwe, również ostre korzenie i słodycze. Nadto psują dzieci, prowadzą do łakotnisiostwa i spowodowują, że dzieci są niezadowolone ze zdrowego domowego wiktu.
f) Z płynnych maleryi woda i mleko są najlepszym napojem dla młodzieży. Herbata, czekolada, wino i t. p. rozgrzewają zanadto, są przeto szkodliwe. Na każdy wypadek mogą być podawane dopiero w późniejszym wieku chłopięcym i to tylko w małej ilości.
g) Przy braku apetytu nie trzeba zmuszać dziecka do jedzenia, ani też nie trzeba onego zwiększać sztucznymi środkami, dyeta jest zazwyczaj najskuteczniejszą, a głód najlepszym kucharzem.
4. Zachowanie się dzieci przy jedzeniu jest bardzo wa-żnem i daje często świadectwo o wychowaniu.
a) Trzeba dzieci konsekwentnie przyzwyczajać, ażeby przed jedzeniem i po jedzeniu nabożnie się modliły; potrawy i napoje są darami Bożymi, o które powinniśmy Boga prosić i za nie Mu dziękować.
b) W czasie jedzenia przyzwyczajać dzieci do skromnego i spokojnego zachowania się i do przestrzegania tych reguł, przyzwoitości, jakie bywają przestrzegane w wykształ-conem towarzystwie.
c) Przyzwyczajać do zadowalniania się i przestawania na małem: »Człowiek nie żyje, ażeby jadł, ale je, ażeby żył«. Dzieci powinne odchodzić od stołu z sercem pełnem wdzię-