DSCN0203

DOŚWIADCZENIA | _żyteczny; przyczynia się do wyrównania wszystkich dzieci. Dlatego należy go od czasu do

czasu powtórzyć.

PARTNER KOMUNIKACJI

(K. W. Vopel)

CELE

Dzieci mogą sobie uświadomić, z którymi kolegami rozmawiają często, a z którymi nie rozmawiają prawie wcale i czy chciałyby to zmienić.

UCZESTNICY Wszyscy od 10 lat.

CZAS TRWANIA Około 30 minut.

POMOCE

Dwie małe kartki lub dwie kartki z notesu i ołówek dla każdego dziecka.

PRZEBIEG GRY

Chciałbym z wami wypróbować zabawę, która nazywa się „Partner komu-'-' nikacj i”. Chodzi o to, żebyście ustalili, z którymi dziećmi rozmawiacie szcze

gólnie często, a z którymi rozmawiacie mało lub wcale.

Każdy otrzyma dwie kartki. Na jednej kartce napiszcie:

NAJWIĘCEJ ROZMAWIAM Z...

I dodacie nazwisko dziecka, z którym najczęściej rozmawiacie. Dopiszcie także krótkie uzasadnienie i swoje nazwisko jako nadawcy.

Na drugiej kartce napiszcie:

NAJMNIEJ ROZMAWIAM Z...

Tutaj napiszcie nazwisko dziecka, z którym najmniej rozmawiacie. Napiszcie także krótkie uzasadnienie i swoje nazwisko jako nadawcy. Czy wszystko jest jasne?

Dzieciom należy zostawić 5-10 minut na wypełnienie kartek.

Teraz każde dziecko rozdaje swoje kartki... Przeczytajcie kolejno na głos kartki, które otrzymaliście...

KRYTERIA OCENY

□    Czy eksperyment podobał mi się?

□    Czy inne dzieci rozmawiają ze mną dostatecznie często?

41