i może wywołać ciężkie zatrucie zarówno wskutek wdychania jej par, jak też przez działanie na naskórek. Wszyscy pracownicy stykający się z benzyną etylowaną oraz naprawiający silniki napędzane etyliną powinni zachować specjalną ostrożność.
Przede wszystkim nie woino dopuszczać do rozlewania etyliny na podłogę, urządzenia i odzież. Wszelkie przedmioty zanieczyszczone etyliną należy przemywać wodą chlorowaną lub wapnem chlorowanym, a ręce obmyć najpierw naftą, a następnie gorącą wodą z mydłem.
Szczególnie należy pamiętać, że nie wolno dopuścić do przedostawania się nawet drobnych ilości etyliny do ust, a więc np. nie wolno przelewać etyliny z jednego zbiornika do drugiego przez zasysanie płynu ustami do węża ani przedmuchiwać przewodów lub części zanieczyszczonych etyliną.
Kwas siarkowy (H2S04), którego roztwór stosuje się jako elektrolit w akumulatorach, jest cieczą żrącą o kolorze brunatnym: Rozlany na skórę wywołuje silny ból i martwicę tkanek, a rany spowodowane jego działaniem leczą się trudno i pozostawiają blizny.
Lakiery i farby olejne zwykle zawierają benzol, fenol i aceton. Przeważnie są rozrzedzone rozpuszczalnikami, np. trójchloroetyle- ' nem (C2HC13), terpentyną lub acetonem (C3H60). Zarówno lakiery, jak i rozpuszczalniki są szkodliwe dla zdrowia, gdyż pary ich atakują drogi oddechowe i układ nerwowy. Bezpieczeństwo pracy wymaga stosowania specjalnych środków ochrony osobistej, jak maseczek na usta i nos, obowiązkowego picia mleka dostarczonego przez zakład pracy oraz dobrego przewietrzania pomieszczeń.
Gazy spalinowe są nieuniknionym produktem pracy silnika spalinowego. W przypadku gdy silnik pracuje na biegu jałowym, gazy spalinowe wykazują znaczną zawartość tlenku węgla (CO), która dochodzi do 9% ich składu.
Tlenek węgla jest gazem trującym, bez zapachu i barwy i tworzy trwałe związki z czerwonymi ciałkami krwi, co powoduje poważne zmiany w organizmie, a często śmierć. Jako pierwsze objawy zatrucia występują ból i zawroty głowy. Następnym jest porażenie woli i zwiotczenie mięśni, co utrudnia, a nawet uniemożliwia wezwanie pomocy..
Wietrzenie pomieszczeń, oświetlenie i ochrona wzroku
Aby uniknąć niebezpieczeństwa zatrucia pracowników, należy zapewnić dostateczny dopływ świeżego powietrza do pomieszczeń budynków naprawczych. Wentylacja może być:
•— nawiewna, gdy jest doprowadzane świeże powietrze,
•— wywiewna, gdy jest usuwane zanieczyszczone powietrze,
— nawiewno-wywiewna.
Doprowadzanie i odprowadzanie powietrza może być naturalne lub mechaniczne za pomocą wentylatorów. Wielokrotność wymiany powietrza w pomieszczeniach zależy od rodzaju stężenia w powietrzu substancji szkodliwych dla zdrowia. Np. w hali montażowej wystarcza wymiana 2 do 4 razy na godzinę, a w lakierni konieczna jest w tym czasie wymiana 5- do 10-krotna.
Warsztaty naprawcze składają się z różnorodnych oddziałów, w których są różne stopnie zagrożenia zdrowia pracowników spowodowane nie tylko przez obrabiarki, narzędzia itp., lecz również przez naprawiane samochody.
Naprawiany samochód do różnych zabiegów należy przetaczać na właściwe miejsca napędem własnym, innym samochodem lub siłą ludzką. Zabieg ten wymaga ostrożności i umiejętności prowadzenia pojazdów mechanicznych.
Prawidłowe wyregulowanie takich zespołów samochodów, jak układ kierowniczy czy hamulcowy, wymaga tzw. jazdy próbnej. Z tych względów każdy pracownik powinien posiadać „Pozwolenie na prowadzenie pojazdów mechanicznych”, a więc tym samym, i dokładnie znać przepisy dotyczące Nruchu i bezpieczeństwa przy obsłudze samochodu, co wpłynie również na dokładne i prawidłowe wykonywanie napraw.
Zapewnienie bezpieczeństwa i swobody manewrowania w warsztatach naprawczych między stojącymi samochodami wymaga zachowania odpowiedniej między nimi. odległości. Odstęp pomiędzy tyłem pojazdu a ścianą musi być zabezpieczony odbojnikiem (uniemożliwiającym przygniecenie pracownika) i Wynosić najmniej Vs metra.
Kanał naprawczy szerokości około 1 m i głębokości około 1,5 m jest przystosowany do pracy pod samochodem w pozycji stojącej. Długość kanału powinna być przystosowana do długości na-
21