DSCN0435

0,03 mm, a grubość warstwy zbieranej jednorazowo nie przekracza 2 mikronów. Docieraki są najczęściej wykonywane z żeliwa i miękkiej stali. Docieraki z mosiądzu i twardego drewna stosujemy dla nadania powierzchni połysku. Kształty docieraków zależą od docieranej powierzchni.

Materiały do docierania, tzw. proszki ścierne, są to twarde, drobne cząstki diamentu, korundu lub karborundu. Proszki ścierne klasyfikują się według wielkości ziaren albo przez przesiewanie sitami odpowiedniej gęstości, albo według czasu osiadania ziaren w wodzie (szlamowanie). W Polsce podaje się ziarnistość w numerach oznaczających liczbę oczek sita na długość 1" (25,4 mm). Do docierania stosujemy proszki o ziarnistości 200 do 400.

Nacisk na docierany przedmiot dobieramy doświadczalnie. Nacisk nie powinien być zbyt duży (2-j-4 kG na cm²). Materiał szlifierski szybko się zużywa i już po wykonaniu 10 do 15 ruchów traci swoje własności ścierne. Zużytą masę szlifierską usuwamy z płyty, po czym nakładamy świeżą. Operację tę powtarzamy do

Rys. 112. Docieranie ręczne

1 — przedmiot docierary, 2 — prowadnica, 3 — docierak (płyta)

Rys. 113. Docieraki stożkowe

czasu, aż docierana powierzchnia osiągnie należytą gładkość. Docieranie ręczne odbywa się zazwyczaj na nieruchomych płytach o wymiarach i kształcie zależnych od wielkości docieranego przedmiotu (rys. 112). Powierzchnie stożkowe są docierane docieraka-mi stożkowymi (rys. 112).

Docieranie ręczne jest pracą żmudną i czasochłonną. Dlatego też w celu zmechanizowania tej czynności skonstruowano obrabiarki z tarczami obrotowymi — zwane docierarkami (rys. 114).

Rys. 114. Docierarka ręczna korbowa

Docierarki tego typu mogą być zaopatrzone w tarczę prowadzącą, osadzoną mimośrodowo w stosunku do środka stołu żeliwnego. Podobnie działają docierarki z dwiema obracającymi się w odwrotnych kierunkach ściernicami. I Docieranie na wirujących tarczach jest mniej dokładne niż na stałej płytce, lecz wydajność docierarek jest bardzo duża.

Dogładzanie oscylacyjne. Kamienie szlifierskie dokładnie przylegające do powierzchni obrabianej wykonują jednocześnie trzy różne ruchy:

1)    ruch obrotowy o prędkości obwodowej 4-^80 m/min,

2)    powolny ruch wzdłużny w jednym kierunku,

3)    ruch oscylacyj no-drgaj ący o skoku ł,'5—5 mm i częstotliwości 500-7-1200 drgań/minutę.

Parzysta liczba kamieni szlifierskich Umocowana w imakach dokładnie przylega do otworu. Sprężyny śrubowe dociskają imaki do korpusu. Siła odśrodkowa powoduje rozciąganie sprężyn i dociskanie kamieni do gładzi cylindrów. Narzędzie podczas pracy prowadzi się samo w otworze, wykonując ruch obrotowy o prędkości obwodowej 4-ł-80 m/min oraz szybki ruch posuwowo-zwrotny. Ponieważ narzędzie jest prowadzone przez otwór, więc 'nie można poprawić ani jego kierunku, ani owa-lizacji otworu, czyli możliwe jest tylko dogładzanie i wykonanie średnicy otworu z dokładnością do kilku mikronów.

Ciecz smarującą (nafta z olejem) stosuje się w celu usunięcia zużytego materiału. Dogładzanie oscylacyjne powoduje dokładne wygładzenie powierzchni i zastępuje w zupełności docieranie ręczne.

87