Kotwica0016

32 2. Drewno stosowane w budownictwie

32 2. Drewno stosowane w budownictwie

Grubość warstwy, mm

Rysunek 2.13. Rozkład wilgotności drewna w przekroju poprzecznym elementu grubości 80 mm po osuszeniu wg [5] J

Cr*

II

1

iii

Rysunek 2.12. Schemat urza dzenia suszącego kondensacji nie wg [5]: 1 - powietrze su i ciepłe, 2 - powietrze wilgo 3 - urządzenie osuszające

wnątrz drewna powstaje wysokie ciśnienie par)'- wodnej. Różnica ciśnień w w stwach wewnętrznej i zewnętrznej sprzyja bardzo szybkiemu usuwaniu wilg z drewna.

2.5. Impregnacja drewna

Impregnacja ma na celu uodpornienie drewna na oddziaływanie niekorzystny czynników zewnętrznych oraz szkodników biologicznych [48], [50], [74]. Śi impregnacyjne (PN-76/ C-04906) są to najczęściej mieszaniny różnych związk chemicznych, na ogół rozpuszczalnych w wodzie [68], [69], [77].

Impregnaty powinny być:

—    nieszkodliwe dla ludzi i zwierząt,

—    odpowiednio silne grzybobójczo, czyli o właściwej toksyczności,

—    dobrze wnikające w drewno,

—    odporne na wymywanie (PN-76/C-04908),

—    łatwe w stosowaniu,

—    trwale w działaniu.

Ponadto impregnat nie może tracić swych grzybobójczych właściwości pod , wpływem łączenia się z solami wapnia, magnezu i innych alkaliów oraz utrud-j niać późniejszej obróbki drewna. Nie powinien zwiększać stopnia palności, po-1 garszać mechanicznych właściwości drewna (PN-76/C-04907) oraz działać koro-j dująco na metale.

Obróbka mechaniczna drewna powinna poprzedzać proces impregnacji, ponieważ przez nadęcia w drewnie impregnowanym grzyb może wnikać do niezabezpieczonego fragmentu. W projekde budowlanym należy przewidzieć sposoby oraz środki służące zabezpieczeniu drewna przed korozją biologiczną, zależnie od warunków wykonania i użytkowania elementów konstrukcyjnych. Do ochrony drewna wolno używać wyłącznie impregnatów dopuszczonych do stosowania w budownictwie na podstawie dokumentów określonych w prawie budowlanym (deklaracja zgodności lub certyfikat zgodności z normą lub aprobatą techniczną, gdy na wyrób nie ma normy).

W zależnośd od sposobu użytkowania impregnowanego drewna rozróżnia się pięć klas zabezpieczenia [48]. Dwie pierwsze klasy dotyczą drewna użytkowanego pod dachem, przy czym do klasy drugiej zalicza się elementy narażone na okresowe zawilgocenie. Klasa trzeda obejmuje elementy użytkowane na zewnątrz budynku, bez kontaktu z gruntem. Klasa czwarta dotyczy drewna użytkowanego bez przy kry da w kontakde z gruntem. W klasie piątej pozostają elementy drewniane będące w kontakde z wodą morską.

W praktyce rozróżnia się dwie podstawowe metody impregnacji: powierzchniową i głęboką [77], [78].

Najczęśdej jest stosowana metoda impregnacji powierzchniowej, czyli kilkakrotne smarowanie zabezpieczanej powierzchni wodnymi roztworami soli lub środkami oleistymi. Głębokość wnikania środków grzybobójczych przy zastosowaniu tej metody jest niewielka i wynosi l-S-5 mm. Preparat może być również naniesiony na powierzchnię drewna w wyniku opryskiwania. Tą metodą zabezpiecza się drewno w miejscach trudno dostępnych lub przy impregnacji dużych powierzchni. Zużyde preparatu jest w tym przypadku o ok. 30% większe niż w metodzie smarowania.

W ramach impregnacji powierzchniowej stosuje się również kąpiele, czyli krótkotrwałe, całkowite zanurzanie zabezpieczanego drewna w zbiornikach z zim-*ę3Jl_;lub gorącym roztworem soli grzybobójczych lub preparatów oleistych. Tą metodą można zabezpieczać drewno użytkowane w klasach od pierwszej do trze-;®jj W klasach czwartej i piątej wymaga się, przy użyciu tych samych preparowania metody próżniowo-dśnieniowej, kiedy to roztwór impregnacyj-sób wymuszony zostaje wtłoczony do kapilar drewna (nie może więc wać się tam woda wolna). Wilgotność drewna zabezpieczonego metodami jWo-ciśnieniowymi powinna zatem pozostawać poniżej punktu nasycenia # praktyce jako graniczną przyjmuje się 25-proc. wilgotność drewna ftMiego.