Kotwica0017

34

2. Dreumo stosowane w budownictwie

Podczas kąpieli preparaty dostają się do drewna dyfuzyjnie. Większa wilgotność drewna impregnowanego tą metodą pozwala na lepsze wnikanie preparatu w strukturę materiału.

W sposób przemysłowy drewno impregnuje się w specjalnych urządzeniach (autoklawach) metodą próżniowo-ciśnieniową.

2.6. Zabezpieczanie drewna przed ogniem

Poważną wadą drewna jest jego łatwopalność [54], [75]. Drewno tym lepiej się pali, im bardziej jest wysuszone i im wyższa jest temperatura otoczenia. W wysokie temperaturze drewno ulega zmianom chemicznym połączonym z wydzielaniem gazów palnych. Temperatura zapłonu gazów od płomienia wynosi 250°C, tempe raturę samozapłonu — w zależności od gatunku drewna — przyjmuje się od 3Ot do 470°C.    ’    I

Nie istnieją środki całkowicie zabezpieczające drewno przed ogniem. Są tylkt preparaty utrudniające zapłon i lepiej lub gorzej powstrzymujące rozprzestrze nianie się ognia [76].

Wyróżnia się następujące rodzaje środków ogni ochronnych:

—    wydzielające w wysokiej temperaturze gaz niepalny, ograniczające doplyv tlenu do palnych produktów rozkładu drewna i w ten sposób utrudniając proces palenia się drewna,

—    stapiające się pod wpływem wysokiej temperatury i tworzące wokół dre., na błonkę nieprzepuszczającą tlenu potrzebnego do podtrzymania płomieni i utrudniające zapalenie się kolejnej partii drewna.

Do środków wydzielających gaz niepalny należą między innymi związki am nu (siarczan, węglan, fosforan amonu) i kwaśne węglany sodu i potasu. Śród " mi ogniochronnymi stapiającymi się w ogniu są np. chlorek cynku, fosforan s i szkło wodne.

Istnieją również środki ogniochronne kombinowane, zmieszane z kilku skł ników, z których każdy w inny sposób zachowuje się pod wpływem temperat i których produkty rozkładu wzajemnie się uzupełniają w działaniu, a tym mym dłużej ochraniają drewno.

Preparaty ogniochronne nanosi się technikami malarskimi, przez natrysk, piele, oraz metodami próżniowymi i ciśnieniowymi. Dokonuje się tego po uprz nim zabezpieczeniu drewna przed korozją biologiczną. Można również stosov środki kompleksowo chroniące przed ogniem i korozją biologiczną [58].

Do zabezpieczania przeriwogniowego wolno używać wyłącznie impre tów dopuszczonych do stosowania w budownictwie i opatrzonych stosown dokumentami.

Rozdział 3

Mechaniczne właściwości drewna i materiałów drewnopochodnych

3.1. Wytrzymałość drewna

Drewno jest materiałem anizotropowym i higroskopijnym o niejednolitej i zmiennej budowę. Badanie mechanicznych właściwości drewna wymaga uwzględnienia wielu czynników, wśród których kierunek anatomiczny i wilgotność drewna oraz liczebność i rozmieszczenie w^Tad strukturalnych mają największe znaczenie

Wytrzymałość drewna na ściskanie zależy od wielu czynników, takich jak: ciężar objętościowy, wilgotność, stosunek zawartości drewna wczesnego do drewna późnego w słojach rocznych, liczba,, stan i usytuowanie sęków, kierunek włókien', temperatura (PN-77/D-04227).

>o samego rodzaju drewna wytrzymałość jest zależna od położenia si-lędem słojów oraz kierunku włókien. W przypadku działania siły slycz-łojów wytrzymałość jest większa niż w przypadku działania siły w^r kie-hf promieniowym. Najmniejsza wytrzymałość jest w⁷tedy, gdy siła działa pod 145° do włókien (rys. 3.1). Według PN-79/D-O4102 i PN-77/D-04229 bada-lałości na ściskanie przeprowadza się na próbkach prostopadłościen-

45'

a)			b)
	|F<			r
				7L17
£fci na ściskanie próbek tówych, w zależności od	/i ) i^1 / ^1 (		7		%
piania siły w stosunku tjg&g PN-81/D-04102):	k) r i	7			f
gyfojów, b) w kierunku				t
gP*<j)-p<xl kątem 45°	|f			k

c)