DSCN1193

wości rozwojowych dziecka, powinna być powiązana z wychowaniem do dojrzałych wiązi uczuciowych. Wszystkie przekazywane młodym informacje i wyjaśnienia muszą mieć zawsze „wymiar moralny’*²*. Nie można bowiem mówić o działaniu seksualnym człowieka bez wyraźnego odniesienia do etyki i moralności.

2. Wychowanie do życia w rodzinie

Zasadniczy ceł wychowania seksualnego - zarówno w rodzinie, jak i w szkole - sprowadza się do przygotowania do życia małżeńskiego i rodzinnego. Bardzo niebezpiecznym trendem we współczesnej cywilizacji bywa oddzielenie życia seksualnego od życia w małżeństwie i rodzinie. Tylko stały i wiemy związek mężczyzny i kobiety gwarantuje odpowiedzialne korzystanie z daru ludzkiej seksualności. Miłość, do której ma dążyć całe wychowanie seksualne, powinna być miłością ludzką (zmysłową i duchową), miłością pełną oraz wierną i płodną²⁹. „Te cechy charakterystyczne opierają się na fakcie, że mężczyzna i kobieta łączą się ze sobą tak ściśle, że - według słów Księgi Rodzaju - «stają się jednym ciałem» (Rdz 2,24)”³⁰.

W wychowaniu seksualnym należy podkreślać, że owocem stawania się w małżeństwie , jednym ciałem” jest płodność. Z dojrzałym działaniem seksualnym wiąże się bezpośrednio odpowiedzialność za nowe życie. Seksualność, która nie uwzględnia tego aspektu, będzie zawsze w jakiś sposób niedojrzała. „Ciało [...] wzywa mężczyznę i kobietę do spełnienia ich podstawowego powołania do płodności*’³¹. Te dwa cele ludzkiej seksualności: małżeńska jedność i płodność powinny być akcentowane w procesie wychowania seksualnego.

** Ludzka piciowoić, 68,

*    Por. Paweł VI, Humanae viiae. Encyklika o zasadach moralnych w dziedzinie przekazywania życia ludzkiego, Rzym 1968,9.

*    Ludzka plciowoić, 29.

" Wytyctne, 24.

39