Zaufanie jest bardzo ważnym warunkiem udanych katechez ck lekcji wychowania seksualnego. Wychowawca, który zbudował w ^ sie klimat wzajemnej życzliwości, szacunku i sympatii, nie będzie trudności w przeprowadzeniu dobrych lekcji wychowawczych na te. maty związane z ludzką miłością i seksualnością.
Klimat szczerości i wzajemnej życzliwości pozwoli uniknąć poć. czas lekcji wychowawczych dwóch skrajności: z jednej strony - & mosfery sztywności i zamknięcia, z drugiej - ekshibicjonizmu i wul. gamości. Wychowawca na takich lekcjach powinien przyjąć postawę ojcowską, macierzyńską lub - jeżeli jest nieco młodszy - przynajmniej postawę starszego rodzeństwa, brata lub siostry. Powinien zdecydowanie unikać zarówno postawy kumplowskiej chęci przypodobania się młodzieży, jak i autorytarnego narzucania swoich poglądów.
Innym ważnym wymaganiem stawianym osobie uczącej wychowania seksualnego jest znajomość praw, jakimi kieruje się ludzka seksualność. Również rodzice nie mogą wychowywać dzieci według własnych tylko odczuć, szczególnie wówczas, gdy są one niedojrzałe i nieuporządkowane. Powinni wystrzegać się udzielania zbyt uproszczonych i jednostronnych rad, które mogłyby wprowadzić młodych ludzi w błąd. Brak znajomości praw fizjologii, psychologii oraz praw moralnych powoduje, że wychowawcy czy rodzice łatwo mogą straszyć młodych ludzi tam, gdzie powinni ich uspokajać, lub przeciwnie — mogą ich zbytnio uspokajać tam, gdzie powinni pobudzać ich do większej odpowiedzialności i czujności.
W wychowaniu seksualnym popełnia się często dwa krańcowo różne błędy : z jednej strony lekceważy się prawa moralne i wymiar duchowy człowieka, co prowadzi do biologizmu w traktowaniu ludzkiej H płciowości, z drugiej - za mało uwzględnia się lub wręcz pomija prawa
fizjologiczne i psychologiczne, co z kolei prowadzi do niebezpieczni represji potrzeb i pragnień seksualnych.