DSCN1658 (3)

nych) ojców i matek przeznaczone zostanie na ojców i matki kolejnych pokoleń. Wtedy w populacji wydziela się cztery, nie dwie, drogi przekazywania wyższości genetycznej: od ojców do kolejnych ojców oo, od ojców do matek następnego pokolenia om, od matek do ojców mo i od matek do matek mm. Zarówno genetyczne różnice selekcyjne I, jak i odstępy pokoleń T na poszczególnych ścieżkach są inne, więc:

(163)

ÓG'=

Jeśli, teoretycznie, /»=/« = dG, oraz gdy wybór rodziców oparty jest na tym samym źródle informacji (stosowane jest to samo kryterium selekcji), wtedy:

AG_r « G_r-G₀ = 6(P_r -P₀)    (16.4)

gdzie P₀ to przeciętna wartość fenotypowa pokolenia rodzicielskiego 0, P, - przeciętni wartość fenoty powa wybranych rodziców, b — współczynnik regresji wartości hodowlanej na wartość fenotypową.

Ponieważ b =    , gdzie R jest współczynnikiem korelacji wartości hodowlanej i

^    o>

wartości fenotypowej, zaś Oc i o> to, odpowiednio, genetyczne i fenotypowe standardowe odchylenia doskonalonej cechy, więc:

óG_r = R ^Pr~^P° a_G    (165)

°>

Ratnica selekcyjna S — P_r —Po mierzy przewagę fenotypową zw ierząt wybranych na rodziców w tych samych jednostkach, w jakich mierzy się cechę. Standaryzowana nc-

p _ p

nica selekcyjna s — —-— wyraża tę przewagę w jednostkach standardowego oddalenia, jest więc uniwersalną miarą intensywności selekcji.

Ogólnie, jeśli zmienna losowa (cecha) X ma rozkład normalny N(jlloU to zmienna

.T = -

~ — ma standaryzowany rozkład normalny    Z w łasności standaryzować

nego rozkładu normalnego wynika związek:

ja—    (16.4)

P

gdzie z oznacza rzędną krzywej rozkładu normalnego w standaryzowanym punkcie brakowania x -- (X to punkt brakowania), p - frakcję wybranych zwieraj

102