DSCN1659

/ . Problematyka bezrobociu

Wieloaspektowość i wielopłaszczyznowo^ długookresowego bezrobocia przedstawia wykres nr 1.

Wykres 1. Bezrobocie długookresowe: spirala upadku

Bezrobocie

Buk okazji do uzyskania i aktualizacji umiejętności zawodowych

Społeczna

„hańba”

Niskie

dochody

Brak

kontaktu ze znajomymi

Stres

w rodzinie

Izolacja

społeczna

Hardziej

S Brak r zaufania do ' samego siebie

^ Spadek \ kondycji intelektualnej ,i duchowej/

' ograniczony dostęp do rynku mieszkaniowecu

Mniejsze

możliwości

Brak kontaktu \ ze znajomymi mogącymi poinformować o wolnym miejscu , pracy /

/ Ryzyko ^ pogorszenia zdrowia ■osychiczneg

/Ryzytur^

pogorszenia

zdrowia

psychicznego

Dalsze \ pozostawanie] bez pracy j

transportu

Niewystarczający stopień mobilności zawodowa

amn

Źródło: A. Ziomek, Zwalczanie długotrwałego bezrobocia w Europie, Fundacja im. F. Elberta, Warszawa 1992, s. 16.

Proces takiej marginalizacji można nazwać atrofią społeczną Atrofia jest zanikaniem pewnych postaw aktywnych przy zmniejszonym „dopływie krwi” wskutek długotrwałej bezczynności. Stan bezrobocia wywołuje pewne rodzaje odczuć: smutku, niezadowolenia, buntu, niesprawiedliwości społecznej, marginalizacji, etc.

Odczucia te mogą zachęcać bezrobotnych do aktywnego poszukiwania pracy i sprzyjać aktywizacji. W miarę upływu czasu następuje atrofia (zanikanie) tych odczuć, co znacznie ogranicza i utrudnia aktywizację zawodową¹⁵ .

¹⁵ M. Kabaj, Strategie i programy przeciwdziałania bezrobociu >v Unii Europejskiej i m Polsce, Warszawa 2004, s. 171.