DSCN1659 (3)

(odciętą punktem x bądź X wybraną część p populacji). Wartości s oraz x w zależności od frakcji wybieranych zwierząt (p) przedstawia tabela 16.1.

Tabela 16.1. Wartości standaryzowanej różnicy selekcyjnej (s) i standaryzowanego punktu brakowania (x) w zależności od frakcji zwierząt wyselekcjonowanych (p)

p	s	X	P	s	X
0,05	2,063	1,645	0.50	0,798	0,000
0,10	1,755	1,282	0,60	0,644	-0,253
0,20	1,400	0,842	0,70	0,497	-0,524
0,30	1,159	0,524	0,80	0,350	-0,842
0,40	0,966	0,253	0,90	0,195	-1,282

Postęp hodowlany AG_r nazywa się oczekiwanym postępem hodowlanym. Ze wzoru (16.5) wynika, że jego wielkość zależy od:

•    dokładności oceny wartości hodowlanej (R),

•    intensywności selekcji (s),

•    zmienności genetycznej doskonalonej cechy (oc).

Jeśli cechy X i Y są genetycznie skorelowane, selekcja prowadzona na cechę X zmienia również genetyczny poziom cechy Y w populacji. Nazywa się to reakcją skorelowaną. Przy selekcji pośredniej cechy Y, tzn. wtedy, gdy kryterium stanowią obserwacje cechy X u wybieranych osobników, współczynnik korelacji R wartości fenotypo-wej cechy X i wartości hodowlanej cechy Y wynosi ¥q h_x (porównaj diagram 8.1).

Ponieważ <j_Gj = h_Y a_Y, oczekiwany postęp hodowlany przy takiej selekcji pośredniej jest równy:

AGyfy - ^rG_xl^X '^s ’°G_r ” ^rGxr^X '^s '    ' ^aY    (16*7)

gdzie, w zależności od wskaźników X bądź Y, r_G oznacza współczynnik korelacji genetycznej, h - pierwiastek z odziedziczalności, oą ~ genetyczne, zaś cr fenotypowe standardowe odchylenie cech X lub Y.

Efektywność selekcji pośredniej w stosunku do bezpośredniej, przy założeniu identycznej intensywności, wyraża związek:

^ (16.8) AGy    hy

103