cy I Wniebowzięcia NMP w Krośnie (ok. 1700 r.)1*1*, gdzie Niepokalana — £/% bum inter spinas stoi w ogrodzie pośród kolczastych krzewów (il. 30).
Taki sam schemat kompozycyjny, jak na malowidle w Muzeum Narodo. wym występował w sztuce europejskiej dość powszechnie. Mimo, że zdar^. ły się takie przedstawienia, które rzeczywiście były malowanym fragmentem litanii loretańskiej (jak obraz z kościoła św. Elżbiety w Starym Sączu z pocz, XVII w.17*, na którym aniołowie trzymają napisy: Pulchra ul luna, Elecla ut sol, Specu lum sine macula, Stella matuli na — „Gwiazda zaranna", Reiugium peccatorum — „Ucieczka grzeszników" i Consolatrix afflictorum — „Pocieszy, cielka strapionych"), to jednak określanie symboli towarzyszących Maryi jako symboli z litanii loretańskiej jest zwykle nieścisłe, gdyż nie wszystkie one znalazły się wśród jej wezwań1 2 3 4 5 6. Stąd słuszniej jest nazywać je tylko sym-bolami biblijnymi.
/ Kompozycje typu Tota nulchia rozpowszechnień w X.VJ w. grafika1™- Temat ten pochwalał także Molanus, jako jedyne .właściwe--przedstawienie Po-częcia-Mątki Bożej, pisząc; „Podobnie, jak Księga Pieśni słusznie jest odnoszona-do Maryi, tak równie przyjemnego pomysłu jest jej wizerunek, w którym ją odmalowują: słońce, gwiazda, księżyc, brama nieba, lilia między cierniami, zwierciadło bez skazyr -ogród zamknięty, źródło zapieczętowane, Miasto Boże"7. Jednak mimo sporej popularności w Europie, wydaje się, iż w sztuce polskiej XVI w. temat Niepokalanej z symbolami biblijnymi jest nieobecny, chociaż pojawia się w ówczesnej poezji maryjnej. Pisywano, tak w XVI, jak i w XVII stuleciu rymowane parafrazy Pieśni nad Pieśniami i litanii loretań* skiej, wysławiające Matkę Bożą:
„Zowie Cię fortą otwartą do nieba,
Wschodem, po którym Zbawienia dojść trzeba,
Gwiazdą po morzu ludzi żeglujących,
Zdrojem wód żywych w polu pracujących.
Palmie-ś podobna i cyprysowemu,
I jaworowi, drzewu porzecznemu,-Podobnaś róży szczepionej krzakowi I oliwnemu drzewu, i cedrowi.
Ciebie i miastem, i Boskim kościołem,
1 polnym kwiatem zowiemy wesołem,
Bramą zawartą zamknioną od skazy,
Rajskim ogrodem, zwierciadłem bez zmazy."
Piotr Ciekliński, Na Wniebowzięcie8 (1558- 1604)
Symbole biblijne pojawiły się natomiast w zwieńczeniu rzeźbionego tryptyku (ok. 1520 r.) w kościele Narodzenia NMP „Na Pólku" w Bralinie174, gdzie towarzyszą scenie Zwiastowania, przedstawionej jako Polowanie na jednorożca. Są jednak w tym wypadku znakiem czystości, a nie wolności Maryi od grzechu pierworodnego9 10.
Właściwa historia tematu Tpta pulchra przypada, u nas na-wiek—XVII i XVIII. Rzadko już wówczas zdarzają się kompozycje bliskie jeszcze średniowieczu, na których Matkę Bożą otaczają podpisane symbole — jak na malowidle z klasztoru dominikanów w Gidlach (XVII/XVIII w.)11. W XVII stuleciu symbole maryjne są częścią pejzażu, mają już nie tyle udowadniać, co przypominać o Niepokalanym Poczęciu. Tak jest na płótnie w katedrze gnieźnieńskiej, w ołtarzu ufundowanym przez biskupa krakowskiego Piotra Gembickie go ok. 1640 r. dla kaplicy Niepokalanego Poczęcia NMP12 (il. 31). Tutaj w pejzażu umieszczono palmę, cedr(?), świątynię (1 Kor 3, 16), polny kwiat (Pnp 2, l)13 14i ogród zamknięty, studnię, cyprys, bramę niebios i wieżę Dawidową. Symbole biblijne w pejzażu towarzyszą także Matce Bożej na obrazie w Strzyżowie (ok. poł. XVII w.)15 i na malowidle w klasztorze Jezuitów w Kłodzku16. Tradycja takiego ich przedstawiania sięga początków XVI stulecia. Symbole maryjne tworzące pejzaż znalazły się ok. 1510 r. na miniaturze w Breviarium Glimani (Wenecja, Biblioteka San Marco)17; podobnie malowali je Giuseppe Cesari (XV w.) i Juan de las Roelas (XVI/XVII w.)18.
Często symbole biblijne prezentują otaczające Niepokalaną aniołki, tak, jak na obrazie z 1 poł. XVIII w. w Trzeszczanach (il. 32)19, w Długomiłowicach (XVIII w.)15 i w Bukownicy (ok. XVIII w.)20. Czasem symbole te zupełnie znikają i pozostaje tylko napis: Tota pulchra..., jak na płótnie w Goruszkach (ok. poł. XVIII w.)21 i w Kleszczewie (1760—1770)22. Niekiedy zaś otrzymują formę emblematów, jak w cyklu maryjnym na sklepieniu kościoła Wniebowzięcia NMP w Skrzatuszu (2 poł. XVIII w. ?)23.
47
t7f KZSwP, t. I. Seria nowa: Województwo krośnieńskie. Pod red. E. Snieżyńskiej* -Stolotowej i F. Stolota, z. 1: Krosno, Dukla i okolice. Oprać. E. Snieżyńska-Stolotowa, F. Stolot, K. Kutrzebianka, M. Lemańska-Tropińska, J. Ross, Warszawa 1977, s. 72.
I|J Karta inwentaryzacyjna w ODZ — M. Krasnowolska.
1,4 Por. łaciński tekst litanii z XVI w. (K l a w e k, op. cit., s. 221 - 222) i teks! tłumaczenia polskiego z 1632 r. (Grzybek, op. cit., s. 101 -102).
T r e n s, op. cit., s. 152.
Ver Me ulen, op. cit., s. 374: „Porro sicut Canticorum liber recie applicatut beatae Virgini, sic etiam suavis adlnventionis est ea Virginis imago in qua ei appin*
guntur, sol, Stella, luna, porta coeli', lilium inter spinas, speculum sine macula, horlas
conclusus, fójis signatus, Civltas Dei et familia. Asscrlptls etiam verbis: Tota pulchro
es amica mea et macula non est in te, electa ut sol, pulchra ut luna, stella maris, porta
coeli, sicut illlum inter spinas etc."
iii Matka Boska w poezji polskiej, op. cit., s. 32.
KZSwP, t. 5, z. 7, s. 4, il. 38. Scena ta jest tu mylnie nazwana Alegorią Niepokalanego Poczęcia, podczas gdy jest to symboliczne przedstawienie Wcielenia.
W sztuce europejskiej znano podobne przedstawienia Zwiastowania z jednorożcem i symbolami biblijnymi, np. medalion miedziany z XVI w., Musśe Cinąuante-naire, Bruksela (Lópic ier, op. cit., s. 72, il. s. 74).
Karta inwentaryzacyjna w ODZ — A. Piesio.
L. Krzyżanowski, Ołtarze, w: Katedra gnieźnieńska, t. 1. Poznań 1970, s. 289-290.
Biblii Tysiąclecia słowa „Jam kwiat z pola" zastąpiono słowami „Jam narcyz Saronu".
188 KZSwP, t. 3. Seria nowa: Województwo rzeszowskie. Pod red. E. Snieżyńskiej-.-Stólotowej i F. Stolota, z. 1: Ropczyce, Strzyżów i okolice. Oprać. E. Snieżyńska-Stolotowa, F. Stolot, J. Banach, A. Fischinger, P. Krakowski, Warszawa 1979, s. 91, il. 129. Obraz w kościele Matki Bożej Niepokalanie Poczętej i Bożego Ciała.
Kościół św. Marii Magdaleny. KZSwP, t. 5, z. 5: Powiat kozielski. Oprać. K. Dżu-łyńska, T. Żukowska, Warszawa 1965, s. 7.
Karta inwentaryzacyjna w ODZ — K. Eysmontt.
186 Fournśe, op. cit., szp. 341 ,* Lep i c ier, op. cit., pl. I.
Trens, op. cit., il. 83, 90.
Kościół p.w. Sw. Trójcy i Narodzin NMP. KZSwP, t. 8, z. 6: Powiat hrubieszowski. Oprać. T. Chrzanowski, M. Kornecki, J. Samek, Warszawa 1964, s. 55.
Kościół św. Filipa i Jakuba. Karta inwentaryzacyjna w ODZ — J. Brendel.
Kościół św. Krzyża. KZSwP, t. 5, z. 21: Powiat rawicki. Oprać. R. i T. Juraszowie, T. Ruszczyńska, A. Sławska, Warszawa 1971, s. 16.
Dawne woj. poznańskie, kościół p.w. Wszystkich Świętych. Karta inwentaryzacyjna w ODZ — Z. Krygicrowa.
M. Wit wińska, Topogrolia i kierunki malarstwa ściennego w Polsce około połowy XVIII wieku, Biuletyn Historii Sztuki XLIII, nr 2, 1981, s. 201.