DSCN2169 (2)

wiązania. W mi£]sce pojedynczam wiązania wchodzi wiązanie podwójne. Możliwe jesi Tpwmsr wystąpienie innych pnłignrnro j»i: -np fi~ JĘ jg/fanl ich ilość jg«a m»łi» dn oszacowania.

Wiadomo, że przewodnictwo elektryczne rośnie ze snadni sit temperatury — dla metalu. W przypadku polimerów jest odwrotnie, ale zależy to równie od rodzaju stosowanej domieszki.

OK WYKONANIA ĆWICZENIA

Pastylkę z naniesionymi elektrodami podłączono do aparatury pomiarowej, która zastała umieszczona w naczyniu zawierającym pary jodu o prężności par 1D torów. Pomiar został prowadzony w temperaturze 745°C. Badanie prowadzano przy stałym napięciu zasilającym (12V) odczymjąc co 2 min a na końcu co 5 mintc wartość płvnąceao prądu OPRACOWANIE WYNIKÓW POMIARÓW

1. Uzyskane wyniki pomiarowe zestawiono w poniższej tabeli:

tTmiril	1FATIB4	SIGMA
2	2.5DE-DB	DDDDDDD72
4	2.9DE-05	C.D00D8395
6	330E-06	DDD009553^1
8	3.SS-D6	G.B9D1D132;
ID	3,5DE-DS	D.DDD1D422
15	33DE-DB	DDDDTIODI
2D	4.D0E-06	0,30011580
.25	4.3DE-05	D .0001.2448
30	4.40E-D6	D,D0D1273B
35	450E-06	3,00013027 i
4D	4.60E-D5	.0,00013317
45	4.8DE-06	D.DDD13B95
5D	5.4DE-05	0,00015532

2. Obliczono wartość przewodnictwa elektrycznego właściwego o dla kolejnych czasów domieszkowania korzystając ze wzoru:

®r==-

S

.gdzie:

I— natężenie prądu [AJ;

V—napięcie [VJ; d—grubość pastylki [cm];

S—powierzchnia elektrody [cm²];

3.. sporządzono wykres zależności o=f(t), któryznajduje się w załączniku

4.    pastylka sporządzona została z po!i($-alkilotioienu}. który na zewnąrrr pokryto cieniutką warstewką złota, które wykazuje dużą pracę wyjścia elektronów.

5,    prężność par jodu w temp. 745XT wynosi 3<fi torow.

WNIOSKI KOŃCOWE

Stosowanie domieszek w istotny sposób wymywa na wzrost przewodnictwa właściwego polimerów przewodzących. Ula poh(3>aiR3lotifltenu > samoistnie (nie domieszkowanego) wynosi zaledwie (14 On A. % przypadku domieszkowania tcp*' polimem jodem wraz ze wzrostem czasu donneszkowania wzrasta przewodnictwo wśascw alkiiotiofcnu >—wtyfercs.