DSCN2272

Tytuł: W wydaniu Nowej tytuł brzmiał: Intermedium, czyli Życiorysy ailapolacca, został zmieniony przez autora w kolejnych wydaniach.

CZAPLICKA EMILIA - ur. 16 VIII 1887 w Warszawie, córka Ignacego Nagórskiego i Zofii z Mentzlów. Wcześnie, bo w czwartym roku życia osierocona, wychowana była wraz ze swym starszym bratem, Janem, przez ciotkę, Jadwigę Men-tzel. W roku 1904 ukończyła pensję Pani Tymińskiej. Grała na fortepianie, trochę amatorsko malowała, miała ładny głos. W sierpniu 1906, akurat w przeddzień swoich urodzin, bawiąc na wakacjach w Nałęczowie, na przedstawieniu teatru amatorskiego, który wystawiał w szopie Na Pałubach fragmenty III części Dziadów, poznała młodego malarza, Krzysztofa Woytowicza. Po latach, w Snobizmie i postępie, Stefan Żeromski tak to przedstawienie wspominał:

„Grono rzemieślników, ludzi najprostszych, ledwie umiejących czytać, grało Dziadów część trzecią, co prawda po półrocznym ćwiczeniu ich przez doskonałego kierownika, rzeźbiarza Gardeckiego - w szopie na polu, przeznaczonej w normalnym porządku rzeczy na skład kartofli, grało w sposób niezrównany, wywierający wrażenie na widzach tej miary, co Bolesław Prus, Ignacy Matuszewski, mec. Ignacy Nagórski”¹,

1

S. Żeromski, Snobizm i postęp, Warszawa-Kraków 1929. W rzeczywistości cytat ten brzmi następująco: „Grono rzemieślników, judzi najprostszych, ledwie umiejących czytać grało Dziadów część trzecią (w Nałęczowie pod Lublinem), coprawda po półrocznem ćwiczeniu ich przez doskonałego kierownika, artystę rzeźbiarza G., - w szopie na