DSCN3261 (2)

ARGUMENTY PRZEMAWIAJĄCE PRZECIW I ZA GĘSTYMI WIĘŹBAMI

(za Róhrig 1982)

ARGUMENTY PRZECIW

L WyuMt    zdążą

liczbą sadzon rlf.

2. Duża liczba sadzonek jest zbędna, ponieważ do fazy młodnika liczne indywidua ulegają konkurencji, bez pozytywnej funkcji dla młodego drzewostanu.

3. Duża liczba sadzonek prowadzi do przegeszczonycfa młodych drze nnstanów, które z powodów związanych z bezpieczeństwem produkcji (śnieg. lód. wiatr) oraz zahamowania wziostu muszą być później przerzedzane przy wysokich nakładach.

4. Drzewostany powstałe z gęstych więżb produkują w pierwszych dziesięcioleciach nadmiernie dużo drewna cienkiego, które można pozyskać tylko przy wysokich kosztach, i którego często nie można sprzedać lub sprzedaje się je I poniżej kosztów pozyskania

(ARGUMENTY ZA

1. Uprawy z luźnych więżb wkraczają później w fazę miodnika - później osiągają zwarcie, co prowadzi do konieczności dłuższego ograniczania konkurencji niepożądanych gatunków drzew i krzewów.

2. Przy gęstych więżbach wypady w piei wszycb latach można traktować nieco mniej serio. Przy wypada* h w więżbach luźnych poprawki są zawsze potrzebne. Poprawki mogą być droższe niż gęste sadzenie

3. Luźne więźby nie wykorzystują wystarczająco stoiska i prowadzą dc strat w przyrościf ■dęliiniil

4. Młode drzewostany pochodzące z luźnych więżb stwarzają małą możliwości selekcji jakościowej przy zabiegach pielęgnacyjnyc h.

5. Większe stoiska prowadzą w pierwszych dwóch iliii sięcioleciai h życia di u wostanu do niskiej jakości drzew szczególnie pod względem gałęzistoś* i i budowy

słojów.