DSCN3265 (2)

PLANOWANIE ZALESIEN

Zalesienia nie mooą sio jednak odbywać na zasadzie wolnej podaży gruntów, lecz według planów kształtowania struktury przestrzennej w skali krajowej, regionalnej oraz lokalnej.

W skali ogólnokrajowej, w myśl koncepcji .rusztu ekologicznego”, właściwe jest kształtowanie pasów i węzłów przyrodniczych tworzących system ciągłości ekologicznej

System ten powinien być oparty zarówno w skali kraju jak i regionu na tiKłndzio wodnym oraz istniejących obszarach leśnych.

W skali lokalnej należałoby dążyć przede wszystkim do powiększania istniejących kompleksów leśnych, tworzenia korytarzy łączących istniejące kompleksy leśne lub tworzenie nowycn kompleksów. Powierzchnia pojedynczego kompleksu leśnego nie powinna być mniejsza mz ta, którn zapewnia jego samodzielne funkcjonowanie, czyli spełnienie zasady autonomii ekosystemów, a więc co najmniej 5,0 ha (/,Q ha) Mniejsze powierzchnie nieprzydatne dla gospodarki rolniczej, kiedy me da się ich włączyć w istniejące kompleksy, powinny być zadrzewiane (Łonklewlcz 1990).

/•ilesienia, zmierzając do właściwego kształtowania granicy polno-leśnej, mepowinny być lokalizowane przypadkowo i schematycznie, aby nie wyoluZać znacznie tej granicy.