DSCN6092 (Kopiowanie)

-jwyn,,

*™**t*S

“ ^Ilni'cii_s,>

^branych ,> pokrewieńj^ -•mów _sysic^ ineuszaun^

gesa Buffon, Polska, 176*. /o wartej pr^

i odtworzeń* paleontolog) idy korelacji ąc się zasad) /eh okresów Afedług niej stniejacycfc

dek Karola ■ię ewolucji 'hilosopliie owej nauki vwynikaz 'e narządy ny maleje, lie długiej sięgnąć -iż danego genetyki nie mogą

óbowaly

onnością

pływem

-II).

/ Ewolucja

Południowej. Podróż trwała pięć lal (1831-1836) i wiodła prycz Wyspy Zielonego Przylądka, Argentynę, Patagonię. Wyspy Falklondzkie. Ziemię Ognistą* Chile. Peru, Wyspy Galapagos, Tahiti. Nową Zelandią, Tasmanie. Australie, Wyspy Kokosowe, Mauritius, Przylądek Dobrej Nadziei. Św. Heleną, Asccnsion izpowrotem ponownie przez Argentyną, Pemambuco. Wyspy Zielonego Przylądka i Azory do Anglii Prawie dwie trzecie całej podróży Darwin spędził na lądzie, wędrując w głąb bardzo nieraz niedostępnych terytoriów i gromadząc zbiory geologiczne, botaniczne i zoologiczne oraz sporządzając notatki i opisy. Podczas podróży tej opracował m.in. teorię wyjaśniającą powstawanie atoli koralowych. W 1839 roku Darwin żeni się z Emmą Wedgwood, zaś w 1842 r. (ze względu na pogarszający się stan zdrowia), nabywa małą posiadłość w Down, gdzie przebywa i pracuje aż do śmierci w dniu 19 kwietnia 1882 r. Trumna zjego zwłokami złożona została w Katedrze Westmisterskiej obok grobu Izaaka Newtona dnia 26 kwietnia 1882 roku.

Olbrzymia spuścizna naukowa Darwina obejmuje szereg książek (liczących w sumie ponad 8000 slron druku), potężną korespondencję naukową i ponad 400 stron drukowanych artykułów ogłoszonych wczasopismach naukowych. Jego wielkim wkładem w historię nauki jest - po pierwsze: zebranie i uporządkowanie olbrzymiej liczby danych i argumentów przemawiających na rzecz ewolucji, po drugie zaś - opracowanie leorii wyjaśniającej mechanizm ewolucji, czyli teorii doboru naturalnego.

Szereg czynników sprzyjał powstaniu tej teorii. Geolog Charles Lycll, współtwórca tzw. teorii uniformitarianizmu (teoria ta głosi, że przemiany geologiczne w przeszłości odbywały się pod wpływem tych samych sił co obecnie - działania wiatru, wody, trzęsień ziemi itp.) w 1832 roku wydał książkę pt. „Principles of Geology” (Zasady geologii), którą Darwin czytał podczas podróży na „Beagle”. Darwin znał również prace Linncusza, w których obliczono, że poszczególne organizmy żywe - gdyby bez przeszkód mogły się rozmnażać - opanowałyby w krótkim czasie całą kulę ziemską swym potomstwem. Angielski pastor T.R. Malthus (1766-1834) w swojej pracy „O zaludnieniu" stwierdził, że liczba ludności na Ziemi przyrasta w postępie geometrycznym, zaś ilość żywności -

Tabela 2-11. Teoria zmian ewolucyjnych

A. Monistyczne (oparte na jednym czynniku)

1.    Ektogcnetyczne: zmiany są bezpośrednim wynikiem działań środowiska

a)    reakcje przypadkowe (np. działanie promieniowania),

b)    reakcje przystosowawcze (geoffroyizm).

2.    Endogenetyczne: zmiany są skutkiem działania czynników wewnętrznych organizmu

a)    fualistyczne (ewolucja w linii prostej),

b)    woluntaiystyczne (właściwy lamarkizm),

c)    ograniczenia wynikające ze sposobów rozwoju.

3.    Czysto losowe (przypadkowe) aj mutacje spontaniczne,

b) rekombinacje.

4.    Dobór naturalny

B. Syntetyczne (oparte na współdziałaniu kilku czynników)

rina-^

tcz»r

rgyttf*

■of^

P

a*

lb + 2a + 2b-lb + 2b + 2c + 4 = lb + 3 + 4-

3 + 4 =

la + 2c + 3+4 =

większość teorii lamarkistycznych, niektóre współczesne teorie lamarkistyczne

późna teoria Darwina, Plate’a oraz większość przeciwników mutacjonizmu z trzech początkowych dekad XX w., wczesna "synteza współczesna", większość współczesnych teorii ewolucji

według E. May ta, (963