mięsień żwacz, mięsień skroniowy, skrzydłowy boczny i skrzydłowy przyśrodkowy*. Unerwione są one przez trzecią (dolną) gałąź nerwu trójdzielnego (V nerwu czaszkowego) czyli przez nerw żuchwowy. Mięśnie mimiczne mająjeden z przyczepów w skórze i umożliwiają nadawanie wyrazu twarzy (radości, gniewu, złości itp.) poprzez twoizenie fałdów i bruzd skóry oraz otwieranie i zamykanie naturalnych otworów (ust. nozdrzy, szpar powiekowych). Na przykład uśmiech powodowany jest przez skurcz mięśni dźwigaczy kąta ust i mięśni śmiechowych. Mięśnie mimiczne unerwione są przez nerw twarzowy (VII nerw czaszkowy).
Mięśnie szvi dzielimy na trzy warstwy: powierzchowną, środkową i głęboką. Mięśnie warstwy powierzchownej (m. szeroki szyi i m. obojczykowo-sutkowy) umożliwiają obrót i pochylanie głowy. Mięśnie warstwy środkowej łączą się jednym z przyczepów z kością gnykową dzielimy je na podgnykowe i nadgnykowe. Skurcze mięśni podgnykowych umożliwiają ustalanie kości gnykowej (a zatem opuszczanie żuchwy i ruchy językiem). Mięśnie nadgnykowe umożliwiają połykanie (poprzez uniesienie kości gnykowej) i opuszczanie żuchwy. Mięśnie warstwy głębokiej, przyczepione do kręgów szyjnych i pierwszych dwóch żeber, umożliwiają zginanie kręgosłupa szyjnego na boki i do przodu, a także pracująjako pomocnicze mięśnie wdechowe.
y: powierzchowną, środkową i głęboką Powierzchowne (m. piersiowy większy, piersiowy mniejszy i zębaty przedni) wraz z mięśniami grzbietu i mięśniami kończyny górnej umożliwiają ruchy obręczy barkowej i ramion. Mięśnie warstwy środkowej współuczestniczą w oddychaniu: międzyżebrowe zewnętrzne we wdechu, międzyżebrowe wewnętrzne w wydechu. Do mięśni warstwy głębokiej należą mięsień poprzeczny klatki piersiowej i przepona.
Przepona jest najsilniejszym mięśniem wdechowym. Stanowi ona dolną granicę klatki piersiowej, oddzielając ją od jamy brzusznej. Przyczepiona jest okrężnie, do kręgów lędźwiowych, następnie do żeber (od VII do XII) i do mostka. Mięsień ten wysklepiony jest kopulasto, tak że środkowa jego część wnika głębiej w klatkę piersiową w momencie skurczu następuje obniżenie przepony. Przepona jest mięśniem zależnym od naszej woli (można wstrzymać oddychanie albo je przyspieszyć), jednak jej unerwienie (unerwiona przez nerwy przeponowe) pozwala na dość znaczną autonomię: oddychamy również we śnie, a także wówczas, gdy o tym nie myślimy i czynność ta odbywa się automatycznie.
Mięto gratom dzielimy na dwie warstwy: powierzchowną i głęboką. Powierzchowne (m. czworoboczny, m. najszerszy grzbietu) współdziałają w ruchach szyi, obręczy kończyny górnej i ramienia, pracująteżjako pomocnicze mięśnie wdechowe. Mięśnie warstwy głębokiej (m. prostownik grzbietu, mm. podpotyliczne) umożliwiają utrzymanie pionowej postawy ciała i ruchy górnej części tułowia.
Mieśnie brzucha, poza utrzymywaniem zawartości jamy brzusznej, działają także podczas wydechu, porodu, wydalania kału i moczu, podczas kaszlu, śmiechu, śpiewu oraz utrzymują (wraz z mięśniem prostownikiem grzbietu) pionową postawę ciała. Do największych należą: mięsień prosty bizucha i mięsień czworoboczny lędźwi.
Mieśnie obręczy kończyny górnej współdziałają w mchach w stawie ramiennym; są to mięśnie: nadgrzbietowy, podgrzbietowy, naramienny, obły większy, obły mniejszy i podłopatkowy.
Mieśnie ramienia podzielić możemy na grupę przednia i tylną. Grupą przednia to zginac/e stawu łokciowego i ramieniowego; w jej skład wchodzą: m. dwugłowy ramienia, m. kruczo-ramienny i m. ramienny. Mięśnie grupy tylnej - trójgłowy ramienia i łokciowy - są prostownikami stawów ram lennego i łokciowego.
Mięśnie przedramienia dzieli się na trzy grupy: przednią, tylną i boczną. Do grupy przedniej zalicziiiiiy mięśnie: zginacz łokciowy i promieniowy nadgarstku, zginać/, długi kciuka, zginac/e:
w roku l'M do grupy mięśni żwaczy dołączono jeszcze jeden mięsień (przyj), aulom).