DSCN6924

104

Jan Kochanowski Osobie

Dopiero chcę pisać żarty

Przegrawszy pieniądze w karty; Ale się i dworstwo zmieni,

Kiedy w pytlu hrosza neni.

Jan Kochanowski O tymże

Wierzę, od początku świata Nie były tak suche lata;

Oczy nasze to widziały:

Chmury się w rzekach kąpały.

Jan Kochanowski

O żywocie ludzkim

Fraszki to wszytko, cokolwiek myślemy, Fraszki to wszytko, cokolwiek czyniemy; Nie masz na świecie żadnej pewnej rzeczy, Próżno tu człowiek ma co mieć na pieczy. Zacność, uroda, moc, pieniądze, sława, Wszystko to minie jako polna trawa; Naśmiawszy się nam i naszym porządkom, Wemkną nas w mieszek, jako czynią łątkom

Jan Kochanowski

Pieśń VIII [Księgi pierwsze]

Gdzieśkolwiek jest, Bożeć, pośli dobrą godzinę*.

Janem twój był jako żywo i twoim zginę.

Tak to Bóg przejźrzał od wieku; a nie żałuję,

Bo w tobie więcej niż we stu inszych najduję.

Nie tylkoś nad insze gładszą się urodziła,

Aleś i zwyczaj mi twarzy nic nie zelżyła;

A jako wdzięcznie szmarakiem złoto się dwoi,

Tak tej szlachetnej duszy w tym ciele przystoi.

Szczęśliwy ja człowiek, bych mógł tak użyć tego, Jakobych się nie omylił, co jest lepszego;

Lecz jako na błędnym morzu, nie tam, gdzie chcemy, Ale gdzie nas wiatry niosą, płynąć musiemy.

Jednak albo miłość zmyśla sny sama sobie,

Albo i ty nie chcesz, bych miał zwętpić o tobie.

Ta nadzieja świat mi słodzi; a bych inaczej Doznać miał (uchowaj, Panie), umarłbym raczej.

Jan Kochanowski

Pieśń XI [Księgi pierwsze]

Stronisz przede mną, Neto nietykana,

By więc sameczka, kiedy obłąkana Macierze szuka po górach ustronnych, Nie bez bojaźni i postrachów płonnych.