DSCN6991

238

homeopatii zbawienia... tu nie fis i nie harmonia, ale dysonans

ach! i flet zaczarowany w kartofle — flet

w kartofle rysunków i kształtów zatartych! to stara podłoga podłoga leżąca strona

boga naszego powszedniego zwyczajnych dni i takie słowo koncertujące w o-gamie w tonacji z dna naszej mowy...

Podłogo nasza, błogosław nam pod nami błogo, o łogo...

Miron Białoszewski rwanie się w gościach do czegoś

przypomniejący się być w sielankościach

zrywam

się

z łańcucha z nagła ganku występ w niebo, drzewo zanim mamy niemojej i moje

_cZ£ep być do niczego ;_a ^ Zto bez wszystkiego wszystkiego ,*bf?ifmeba, drzewa

h mi zdoniczegow.en.em ^,cn

jiiron

SlA^re

Białoszewski eminencje zachwytu

i _się cieszę,

r W że jesteś niebem i kalejdoskopem, że masz tyle sztucznych gwiazd, że tak świecisz w monstrancji jasności, gdy podnieść twoje wydrążone pół-globu dokoła oczu, pod powietrze.

Jakżeś nieprzecedzona w bogactwie, jyżko durszlakowa!

Piec też jest piękny: ma kafle i szpary, może być siwy, srebrny,

szary — aż senny... a szczególnie kiedy tasuje błyski albo gdy zachodzi

i całym rytmem swych niedokładności w dzwonach palonych polanych biało wpływa w żywioły

obleczeń monumentalnych.