DSCN7279 (2)

BIOGRAFIA ROMANTYKA XIX

szłości i przyszłości narodu. Owa przyszłość urzeczywistnić się miała przez odwołujące się do tradycji konfederacje: „Niech się ręce nasze tysiącami wiążą i rozlewają miłość i braterstwo po Emigracji. Konfedcrujmy potem przyległe do kraju prowincje, aż duchem skonfederuje się Ojczyzna nasza i w jednej chwili cała skonfederowana tysiącem Trójc konfederackich w oczach carowi zaświeci””.

19 marca 1648 roku (we Lwowie tego dnia redaktorzy •Dziennika Mód Paryskich* zbierali podpisy pod adresem do cesarza żądającym swobód autonomicznych dla Galicji) ośmiu „wygnańców” podpisało w Paryżu akt „konfederacji przedwstępnej” ³⁰. Inicjatorem był Juliusz Słowacki; wśród tych, którzy akt podpisali, znajdował się Kornel Ujejski. Miody poeta wszedł w grono uczniów autora Króla Ducha, w gromadkę „baranków” prowadzonych przez „pasterza” ku Jeruzalem słonecznej. Adresowany do tej właśnie owczarni wiersz Słowackiego Barankt moje utrzymany jest w tej samej stylistyce, co wcześniejszy wiersz Do autora Skarg Jeremiego (datowany „w listopadzie 1847”)¹¹. Zachowany w dwóch redakcjach utwór zdaje się świadczyć o tym, że Słowacki nie zrozumiał treści wymienionego w tytule cyklu Ujejskiego. Portret poety-,.baranka” stworzony został zgodnie z potrzebami politykującego mistyka. Ani bowiem „skromność”, ani „niewinność” nie są rysami ja-- mówiącego Skarg, głos zaś przezeń wydawany nie jest nużącym „be, be” przypisanym barankowi z wiersza Słowackiego. Wiele zdaje się wskazywać na to, że Słowacki, bardzo krytyczny wobec

” J. Słowacki, Gloi brata Juliutsa do zgromadzanych (w tegoż:) Dzieła, t. XII, Wrocław 1952, s. 339.

* Akt zatouftania ń( wygnańców w konfederacje przedwstępną (w:) tamkę, s. 359—360.

** Oba wiersze: Barankt moje i Do autora Skarg Jeremiego w: J. Słowacki, Dzielą, t. I, s. 233 i 240—241 (wersja odmienna na s. 320-322).