LXVU1 ZASADY WYDANIA
edycja kanoniczna i nie wprowadzono żadnych zmian, mimo że niektóre ustalenia (np. dotyczące pieśni VI) były potem podważane.
Z tomu XI przedrukowano pieśni, oznakowane w Dziełach wszystkich numerami VI—XIV (?) oraz wybrane fragmenty z redakcji drugiej i trzeciej. Czytelnik, który zechce poznać cały zespół tekstów, zgromadzony przez Juliusza Kleinera wokół Beniowskiego. może obecnie sięgnąć do Dzieł wszystkich.
Przypisy są opracowane według zasad przyjętych w serii Biblioteka Narodowa. Podstawę dla nich stanowią przypisy opracowane przez Juliusza Kleinera w poprzednim wydaniu Beniowskiego (1949 r.) w tejże serii (nr 13/14). Niezwykle wysoka erudycja oraz sumienność autora pozwoliły mu znakomicie skomentować dzieło Słowackiego, rozwiązać ogromną ilość zagadek, jakie kryje tekst. Wykorzystuję ustalenia Kleinera, przypisy w wersji obecnej nie są jednak ich repliką. Zostały zmodernizowane, skrócone: na przykład prawie nie ma w nich uwag o pokrewieństwach z innymi tekstami, nie podaje się źródeł, z których czerpano informacje, nie objaśnia się stylizacji językowych, jeśli sens jest zrozumiały. Po upływie kilkudziesięciu lat trzeba było też dodać przypisy nowe, uzupełnić ich zestaw.
BIBLIOGRAJ
(WYBÓR) ■
Cyprian Norwid, O Juliuszu Słowackim m niach, Paryż 1861 (przedruk w: Pisma Gomulicki, t. VI: Proza. cz. 1, Warsz [Maurycy Dzieduszycki], Kronika doi 1865, s. 228—314.
Antoni Małecki, Juliusz Słowacki, Lwó Marian Zdziechowski. Byron i jego v Ignacy Matuszewski, Słowacki i nowa Józef T r e t i a k. Juliusz Słowacki. Krakós Juliusz Kleiner, Układ i tekst dzieł Juliu Literacki” R. VIII: 1909 Maria Konopnicka. O „Beniowskim". Literackie, t. 41.
Ferdynand H o e s i c k, „Siła fatalna” poezp sławy pośmiertnej poety, Kraków 1921. Juliusz Kleiner. Juliusz Słowacki. DziĄ ..Beniowskiego”, Warszawa 1923, wyd. Manfred Kridl, Antagonizm wieszczów. Vi Eugen Rychlik, Ukrąjmśki motywy w poei 1929.
Gucia Reicher Thonowa, Ironia JuId badań estetyczno-porównawczych, Krakói Piotr A. Kostruba, Wernyhora. Zarys A Literacki” R. XXXII: 1935, s. 390—*««