LXXII ZASADY WYDANIA
pod pięknym strojem i wystrojem domu. Ślepych na los własny, interes ojczyzny i przyszłość narodu53.
Treści mistyczne i tu zaginęły, przytłoczone zbyt realnym ukazywaniem obrazów wizyjnych (np. wielkie, poszarpane skrzydła u ramion bohaterów).
Nie ujrzymy już tych teatralnych realizacji dramatu, pozostaje po nich legenda - i opinie krytyków. Ale nawet lektura recenzji wskazuje na ogrom trudności, z jakimi musieli boty-kac się reżyserzy; jak wydobyć sens tego utworu, scalić wizyj-ność z ekspresywnymi obrazami koliszczyzny i scenkami obyczajowymi, przepleść tragizm i cierpienie z błyskotliwą słowną szermierką bohaterów?
Dramat wyjątkowo kłopotliwy przy wystawieniu. Wszystkie jego realizacje były jakoś niepełne, zawsze czegoś w nich brakowało: tak wiele autor zawarł w nim sensów i wyobrażeń, że nie sposób zamknąć je w jednorodnym kształcie scenicznym.
ZASADY WYDANIA
Tekst dramatu opiera się na edycji: Juliusz Słowacki, Sen srebrny Salomei, oprać. Wiktor Hahn, w: Dzieła wszystkiej red. Juliusza Kleinera, wyd. II: Wrocław 1955, t. VI, s. 139-256.
Przypisy są opracowane według zasad przyjętych w serii
53 Bożena Frankowska, Teatr na kurhanów darni, „Teatr” 197& nr 5, s. 14.
Biblioteka Narodowa. Podstawę dla nich stanowią Objaśnienia wydawcy, tj. Wiktora Hahna, dołączone do pierwszego wydania dramatu w obrębie Dzieł wszystkich (Lwów 1931; w wydaniu II nie przedrukowywano komentarzy do tekstów). Objaśnienia Hahna stanowią punkt wyjścia dla całości przypisów wprowadzanych do obecnej edycji. Nie jest to jednak ich replika; zostały zmodernizowane, skrócone — i uzupełnione. Podjęto decyzję, by tekstu nie obciążać nadmiernie licznymi objaśnieniami; zrezygnowano z wprowadzania przypisów interpretacyjnych, nie objaśnia się stylizacji językowych, jeśli znaczenie słów jest zrozumiałe, zrezygnowano z rozbudowanych informacji historycznych.