104371

LXX

LXXI

/WM/M Z ŻYCIEM NARODU

ZASADY WYDANIA

||

nicnii W pr/mi<hvicniti do Czeczena u progu działalności

I! sljuuin 18191. wypowfadnl się swobodniej:    ^r^i Ws^stJoe teksty — z wyjątkiem Kartofli — przejęto z edycji Dziel

, ,. .    ,, Izystkkh pod red. Konrada Górskiego, l. I.czI i 2, Wiersze. 1817—

OłotaoW    wJlMmig toj nasz, dziaty _f jg J£ Zgorzełsłoego, Wrocław 1971. Pisownię -

bfii otrnnmc nu upodlenie rodików. (irrml, unosimy stę dawniej do    ^    _t

i I /tikN; i ograniczony wtenjin inicnm czołgi Mwglcdu “ popohmonaułcowy charakter wydawnKtwa - poddano pielił i ttłiwcj tylko Wuchi milołci. |.,.J Pierwszym więc (woin, Aośd daleko posuniętej modernizacji, starając się jednak me zacierać uuKiwm i/rhmtniwignjl są / tej primic fcfccewafcnu wwLji od) wymowy poety, które pozostawiły swój dostatecznie wyraźny i drap¹ do ujdbipmii «ę dopomW wmów¹ w olowieki, jłj _w jego rękopisach, a zwłaszcza w tekstach drukowanych. Duża ***)¹ nie md** do •yłonaiM ¹f>ch raczy, ile    _w ^ aJ^e był dla wydatwy .SŁmnifr języka Adami

■yłlmu o auł, jut jol wttą raczę'.    Wl3¹U

JeAhy szukad krótkiej formuły na określenie samego rdzenia <u Ogólne zasady modernizacji stosowanej w wydaniu dałyby się Mkirrai i jego przyjaciół w końcowym etapie ich zwiąfljj¹; w następujące punkty:

ych. c) zaimki: moj, twój, swój oraz d) niektóre wyjątkowe sło-a, pisane przez Mickiewicza z o, ale drukowane przeważnie lub kule z ó; np. gomie, do góry, prócz, oprocz, roinic — w Jambach na wiktiiucIi Jau Czeaota.

I 2. Modernizowano i, z wyjątkiem wyrazów rymowych, w których wierne pochylenia konieczne stawało się dla uwidocznienia ośd dźwiękowej.

1. Wahania w pisowni Mickiewicza w zakresie s. r, c, dzji, i. i — usuwano na rzecz fonn zmiękczonych, jeśli występowały one spółgłoskami miękkimi (także w przytułku wśród). Zachcwy-je wszakże w talach słowach jak spieszyć, pospiechem, dźwięków. de. I odwrotne. w niektórych wyrazach (takich np. jak zdziwią, iieqjny, zwierciadeł itp.j pozostawiono znak zmięjkczmia dla pod-reęcoalnej wymowy poety. Zachowano także bez zmiany "wyrazów¹, omje. uj:r:y. czwiartką, zwycięzców.

A. Znndenuztmno pisownię Mickiewicza w zakresie samogłosek w następujących wyrazach', kolędami, stępeł, Trębecłu, , tentem — oraz na końcu takich stów jak unie,, ramie, dzierż

Mjdohitniey chybi wyraził go Teodor Łoziński w pragnieniu: jJ | Zachowywano na ogół wszelkie odstępstwa poety od dzśiej-po asm polskiej ogień, jakim serca nasze pałają"¹. Ten nakgLj ortografii w zakresie o/ó. Wyjątek stanowiły: a) końcówki rze-rueswny i lal studenckich usiłował poeta realizować w uiękJjpwników w dopełniaczu i w celowniku liczby mnogiej: -om-, -óm: dńd swego [wartkiego żywota, nigdy nie zapominając, że Mmjp. wkaem, narodom, drzwióm, wdziękom; b) wypadki uzgodnień chodn „mad Niemna", tle takie żywo pamiętając, że jest .jiwukaktm Europy".

NOTA WYDAWNICZA

W wybont utworów stosowano kryteria dwojakiego ij ^ mtróa artystycznej tego wietsa lub (2) jego hist| ptmttM dla rozwoju sztuka poetyckiej Midoewica. Vją wyp&kh trodno było obu o uzyskanie pełnego^ sąht. Mady w pciiywaky się one i dotytoswąopuuąj To«l wydnica, błcr^c p-¹i uwagę, yak Id pamiętając, ic o pcaąkocą twńraok takiego poety jak Mickiewicz, sę maty u róąatsK wąąfaiiego utworu róż na pata rami kuitai. Crprink winien o tym pamiętać przy tyckeiABicBWRiy.WityAmpoeta róe umai za goi

1

M«» 4Sś Flon.tWIŁ