DSCN7633

XL OSOBIJIOSO 1 ilMIOnK ■

jfo>V

kagbia

XL

poKZ długie opowieści mzbija strukturę dnmsasai v je ok są ze sohą kompozycyjnie związane, fowołegle z nwaBsowym wątek bontu hąjdanadd^^ Romaoś z wyższych sfer i hajdatnaczyzm. Stonodti brsł dbuttŁww Jkłtwe rożne sposoby dl3 s-cemc zre^^) posadkstww-nan tych wrątkónr: jeden widzimy nasceme.odnismłeŁ słyszymy. Widzimy wiec starania Reguneniaraz. jra. aacesp orwc syna z Księżniczką, podnieść splendor r>i zjeso pwnfcto widzenia wszystko ime mało jest ważne, bar ddapslri trzeba ggnrrzyc. lecz jego domowi przecież węza-zrażać dfanezo Regmemaz do końca jest zaprzątam irasfc wszyflfcara tan&zzyaam ksaężniczkŁ a gdy ckazsjesięomiDs Swrj rdwKrjo.żeaisyiazSaioiaeą. Teo^ądcgiąda^ wa scesse: połączony oczywiście z różnymi perypetiami. z p> rwawśen iocdeakn Salasi. z przewrotnością zakochane® Scoaeala^ z adaaiezaeaBera pap«evńw. przenaesHa^ącycfc kzsac' jp>i. jLO w Witkę Sowę w herbem ego sz s*. łMitjfAfagmii 30 w nwnaosacfa bywa.

hqę iwwan podcnzycianpe i to. że na scenie żades nr nśe padaL romans to poście, choć awanturniczy. Może więc

Lcnw iiiw inmm pi^wii w qtddc»ae i nawet rzucac saęaahta

Scaadoę — lecz mm oczach widza w&ystfco przebiega ato* kaaa łaoadnie: araeftcający przed *1>łnpaTTB Leon jmdbedzf wnwcewę. .*mocnje się** wprawdzie z r— ■ }ecz penem.

zwriaww I i. wwtywtoo poprawnie: żaMhrvch fwrpań. nKinkw.

pwaoeaiegśeagaaay wchodzą mocmfc «ę. mydsoi^ Tate » o^tło—e fim*«ti. gdy m scenę mpm.1^ ęj_ę ya-zarpcii taMimnaria. m> prwsd oc2>_m r»c«- encM p*-

amnę okropaenstwa niż dziejący się dramat Chłopi wygłą-dąą strasznie. podobnie jak pojawiający się polem w okrwawionych szatach Sawa i Pafnucy, kcz romansowy wąsek nie jest zakłócony. Toczy się romans - z przeszkodami, ałe ze szcześhwym zakończeniem, podkreślonym w osanuri słowach otworu pogodną odautorską apostrofą do rodaków i do

Równoległe z romansem rozgrywa się w obrębie atomu jBKfltyczna tragedia³⁴. Odm w strasznych męczarniach ladzie i proc Ukraina, konająca wraz z końcem hajdamackiego bw-m. lo te, epicki nri ****** w nim w pławie opowieści, poeta logrotnadził makabryzray. tropy i wymyślne mer żarnie, tamponowanie zwłok, krwawy pgziż stepu, rozkrwawiony tasj. O tym wszywkom się opowiada. W płame tragedii, raz-wywajacym się za sceną, finałem staje się śmierć kozackich

“TZji* OÓCÓW wspńłgrająra / f«7paf72 Pahancggo i Wgnvk»-

rynadLkraaną.

Na scerae romans, za tragedra. kaórq wdznwy r.i-h egoniaław refleks W teatrze romans roegrywa me na ua-sztch oczach a poza sceną rozgrywa się wieka huteruL gnne (han.

Hi ii iąwrnrr;jnrj ilanrtrirłnrńri rtrwntoTrTir- ^jininnnr famrlwrnryr db irmanimn teksu* Plan dazwr na kok

* Jb    srowił * i¹-.Ttury |i | ^    JDn

kp* Xi«tntjaitt-ałKane« ganiąnMjiiińnin-n-cyadkkte? Te* ąte*npąy ówwfcIl płne sefcftw* aaan panondk t>ie dopWhrnghd» ynr imń.•*wiagmęcaetansrć. łommwdijjd^ycój acasr. ufc m & kdm&m •dnanr IM Awnrtocn. JMIag’* ItoP- w 12. a 1111.