DSCN8182

KOZUZiAt 18 • WPtYW ZABURZEŃ ELEKTROLITOWYCH I LEKÓW

6,0    6,5    7,0    7,5    8,0

Stężenie potasu we kmi

jjl

Rycina 16*1: Zakres zmian w hiperkaliemii.

Na wyższym poziomie zapoznaj się z pozostałymi możliwymi zmianami. Zajrzyj też do podręcznika, w którym omówiono leczenie hiperkaliemii. Najważniejszym aspektem leczenia jest właściwe rozpoznanie!

Różnorodność zmian związanych z hiperkaliemią

W zależności od stężenia potasu we krwi hiperkaliemia wywołuje różne zmiany w EKG, które odzwierciedlają zjawiska patofizjologiczne następujące przy danym stężeniu (Rycina 16-1). Wyobraź sobie, że te zmiany stopniowo przechodzą jedne w drugie w ciągłym zapisie EKG. Wzrost stężenia potasu powyżej prawidłowego powoduje, że załamki T stają się wysokie i spiczaste. Następnie wszystkie odstępy zaczynają się poszerzać, a amplituda załamków ulega zmniejszeniu. Dotyczy to również załamków P, które są coraz mniejsze, aż w końcu zupełnie znikają. W miarę dalszego wzrostu stężenia potasu zespoły zupełnie tracą zwykłą morfologię i powstaje zapis przypominający sinusoidę. Ostatecznie otrzymujemy... prostą linię.

Wystąpienie zapisu sinusoidalnego i asystolii jest możliwe w każdym momencie po pojawieniu się zmian związanych z hiperkaliemią (czerwone strzałki na Rycinie 16-1). Może do tego dojść w ciągu zaledwie sekund

i niezależnie od nasilenia widocznych zmian. Jest to, wraz z innymi zaburzeniami rytmu, główne niebezpieczeństwo wynikające z hiperkaliemii.

Zmiany załamkaT w hiperkaliemii

Zmiany załamków T są pierwszymi nieprawidłowościami, które pojawiają się w EKG u pacjenta z hiperkaliemią. Zaczynają być widoczne, kiedy stężenie potasu przekroczy 5,5 mmol/ł.

Najbardziej charakterystyczne dla hiperkaliemii są wysokie, spiczaste i wąskie załamki T. Stare medyczne porzekadło mówi, że nie chciałbyś siedzieć na hiperkaliemicznym zaiamku T. Gdy popatrzysz na niektóre dalej prezentowane przykłady, zobaczysz dlaczego. Jednak te wysokie, spiczaste i wąskie załamki T występują jedynie u 22% pacjentów z hiperkaliemią.

U pozostałych 78% pacjentów kształt załamków T może być dowolną kombinacją niektórych z tych cech (zaimki wysokie, spiczaste, wąskie lub szerokie). Załamki mogą być np. wysokie i szerokie, bądź leż spiczaste, ale szerokie itd. Najczęściej występują załamki wysokie i spiczaste, które jednak nie są wąskie. We wszystkich tych kombinacjach załamki T są jednak symetryczne.    yfl