DSCN9044

128 Marcin Stobrawa

rżenie buddystów na całym świecie, gdy w swojej najnowszej kolekcji bikini umieściła na jednym z modeli wizerunek Buddy. Po protestach, również ze strony władz Tajlandii, strój został wycofany ze sprzedaży¹⁸.

Strój kąpielowy można opisać zarówno w kategorii odsłaniania, jak i zakrywania ciała. Nie da się jednak oddzielić jego postrzegania od podstawowego faktu: kobiety ukazywane w bikini są ciałem i tylko ciałem. Kostium ten wpisuje się więc w wielowiekową historię prezentowania kobiet przez pryzmat ich cielesności, „naturalności”. Bikini jest ikoną kultury popularnej, kostiumem kąpielowym, który przykrywa bardzo niewiele ciała, ale skutecznie przesłania też niektórym oczy. Jest interesem wartym około 1,3 mld dolarów rocznie, który ma „pozwolić” wyrazić się poprzez strój, utrzymać ciało w dobrej formie i zachęcać do ukształtowania go zgodnie z obowiązującymi kanonami urody.

¹⁸ http://www.nbcl0.com/news/3027550/detail.html

jjarek Krajewski

GUMA DO ŻUCIA I PAPIEROSY.

DWA PRZEDMIOTY, KTÓRE LUBIĘ

Podstawową cechą używanych przez nas na co dzień przedmiotów jest ich nieprzejrzystość, interpretacyjna zamknię-tość. Muszą one posiadać taki status, ho służą przede wszystkim reprodukcji porządku, w którym są umieszczone, a nie jego podważaniu. Zamrożenie ich znaczeń i zredukowanie do tych, które określąją, jak ich używać, umożliwia trwanie intersubiektyw-nego, wspólnego, społecznego, ale też bezrefleksyjnego świata, w którym wszystko jest wyjaśnione, ale prawie nic nie jest zrozumiałe. Wiemy w nim tylko, jak działać (źródłem tej wiedzy jest dodatkowo nawyk i rutyna), jak używać narzędzi, ale już nie rozumiemy, dlaczego są one używane, czemu służy posługiwanie się nimi, nie wiemy nic o ich społecznych znaczeniach i kulturowych korzeniach, które je zrodziły. Takiej refleksji poddawane są czasem rodzinne pamiątki i osobiste przedmioty, które przez użytkownika traktowane są jako reprezentacje jego samego, dobra statusowe i materialne symbole wspólnotowej przynależności, dziedzictwa itd. Refleksja nad przedmiotami wydąje się być więc rodząjem odstępstwa od normy, działaniem o charakterze odświętnym, które wymusza wyjście poza moje tu i teraz, zabawą