DSCN9623 (2)

URYKI I INNE WIERSZE

„Szepcząc do usta wciąż,    u

Czyń bez żalu i skruchy,

Ty i on — to dwa duchy,

Z wami trzeci ja, wąż.

,,Jeśli masz ognia mało,

To ściągnij oto dłoni    io

Po owoc tej jabłoni,

Jej duchem podkarm ciało.

„Ty będziesz świata panią!..."

Lecz już z jabłkiem od drzewa Biegła w płomieniach    Ewa,    »

A szatan poszedł za nią.

Oto z ziemią się stało,

Co z gwiazdy trapionemi:

Promienność poszła z ziemi,

A duch węża wziął ciało.    «

o POLSKO MOJA! TY6 PIERWSZA ŚWIATU...

O Polsko moja! tyś pierwsza światu Otwarła ducha tajemnic wrota,

Czeluść, co błyszczy święta i złota,

Królestwo potęg i majestatu.

[I w] tobie widać bijące serca,    »

Zjawisk ci widać otwarte łona,

A ty jak orzeł w duchy wpatrzona,

W stronę prawdziwą stworzeń kobierca,

Widzisz, jak silna dłoń robotnika

Napina postaw, wiąże tkaninę,    ¹⁰

Złotą i srebrną nicią przemyka,

Wieki sprowadza w jedną godzinę.

Nie zna przypadku ani humoru,

Ani się cofa, ani kołysze —

Według jednego Chrystusa wzoru Wszystko na ziemi wiąże i pisze.

Raduj się, Polsko! Tobie słodycze Wiedzy i mądrość, i moc przychodzi —

Anioł twój patrzy w Boga oblicze,

W Bogu panuje, z miłości rodzi Tą siłą, która skrą jest przed Panem,

Zaledwo w duchów świecie zjawiona...

On tu widzialnym tryska wulkanem.

Świat w piorunowe ciska ramiona.

183