DSC
14 (4)

Sugestiologia

artg. siiggestology; (nne. (la) ngpMoiopit; niem. (dłc) Suggesto. logie; ros. «ugestologija.

Zapoczątkowana przez bułgarskiego psychoterapeutę dr Georgi Lozanowa nauka o wyzwoleniu poprzez sugestię w stanie nieuśpionym możliwości ukrytych w psychice człowieka. Dzięki temu osiąga się m. in. przyśpieszenie magazynowania dużych ilości informacji p Na osiągnięciach sugestologii opiera się sugestope-dyczna metoda nauczania języków obcych (f Sugesto-pedia).

Sugestopedia

ang. suggestopedics; inne. (la) stiggeslopśdie; niem. (die) Są. gestopedie; ros. sugestopedija.

System dydaktyczny stosowany zwłaszcza w nauce języków obcych, opierający się na osiągnięciach f'sugestologii. Metodę tę cechuje dążność do bezpośredniego oddziaływania na podświadomość uczącego się poprzez doprowadzenie do całkowitego „odhamowania” oraz zamierzoną infantylizację czyli upodobnienie postawy człowieka dorosłego do sytuacji dziecka, przyswajającego sobie bez żadnych zahamowań język otoczenia. % Działając za pomocą różnych technik sugestywnych można zdaniem twórcy metody sugestopedycznej dr G. Lozanowa (f Sugestologia) doprowadzić do wykształcenia się u ucznia tzw. hipermnezji czyli zwiększonej efektywności pamięci, co z kolei umożliwić ma magazynowanie w mózgu większych dawek materiału językowego w stosunkowo krótszym czasie.

Metodę sugestopedyczną stosuje się eksperymentalni na kucach intensywnego nauczania języków obcych w Instytucie Sugestologii w Sofii. Uczy się tam języków: francuskiego, angielskiego, włoskiego i hiszpańskiego. Nauka odbywa się w dwu cyklach po 100 godzin lekcyj*

w czasie których uczniowie opanowują ok. 2000 jednostek leksykalnych.

Eksperymenty sugestopedyczne zapoczątkowane zo-siaiy przez dr Lozanowa 20 lat temu. W chwili obecnej bada się możliwość zastosowania tego typu nauczania również i zagranicą, np. w Austrii, Wielkiej Brytanii,

\}SA i ZSRR.

UL Marton 1976:198-199.

Sugestopedyczna metoda nauczania jeżyków obcych

\ Sugestopedia

Superstrat

•ng supcrstratum; franc. tle) superstrat; niem. (dat) Superstrat; ros. raperstrat.

Siady jązyka imigrantów lub agresorów w jeżyku autochtonów w przeciwieństwie do t adstratu, będącego wynikiem sąsiedztwa językowego.

\ Substrat

UL Brandal 1948; Martinet 1955.

Supletywizm

ang. supplctiuism; franc. (ta) supplttiuisme; niem. (der) Sup-pUliuismus; ros. sxxppletivizm.

Zjawisko zastępowania t allomorfów danego języka przez formy utworzone od innych tematów. Formę su-pktywną poznajemy po tym, te nie da się ona wyprowadzić z formy podstawowej za pomocą reguł fonetycznych; np. pols. dobry — lepszy (forma supletyw-na) — najlepszy (forma supletywna).

Niezgodny z f normą językową supletywizm stanowi często spotykaną w dydaktyce języków obcych oraz podczas f akwizycji języka formę f błędu językowego (np. pols. *dobrzejszy w języku dziecka).

W niektórych językach obserwujemy zjawisko występowania obok siebie form prymamych i supletywnych, różniących się od siebie znaczeniem; np. szw. god