DSC58 (11)

167

Ponieważ rezystancja klatki o małym przekroju (rozruchowej) jest większa niż rezystancja klatki o dużym przekroju (roboczej), silnik przy rozruchu zachowuje się tak jak silnik pierścieniowy z włączonym w obwód wirnika rezystorem dodatkowym (rys. 12.10). Moment rozruchowy tych silników jest 1,5-2 razy większy, natomiast prąd rozruchowy 2-3 razy mniejszy niż silników mających wirnik z klatką zwykłą.

Podobny proces, zwany procesem wypierania prądu, zachodzi w silnikach mających wirnik klatkowy głębokożłobkowy, tzn. mających klatkę wykonaną z prętów o dużej wysokości i małej szerokości (rys. 12.16c).

Przykłady charakterystyk mechanicznych silników indukcyjnych klatkowych przedstawiono na rysunku 12.17.

12.6,3, Uruchamianie silników indukcyjnych pierścieniowych

W silniku indukcyjnym pierścieniowym prąd rozruchu może być zmniejszany przez włączenie w obwód uzwojenia wirnika dodatkowych rezystorów, tworzących l/,w. rozrusznik. Rozrusznik jest układem trzech kilkustopniowych rezystorów zamontowanych we wspólnej obudowie i połączonych w gwiazdę. Zaciski rozrusznika (gwiazdy) są połączone z uzwojeniami faz wirnika (połączonymi także w gwiazdę) za pośrednictwem trzech szczotek przylegających do pierścieni wirnika (trwale połączonych z uzwojeniami faz wirnika). Schemat połączeń silnika indukcyjnego pierścieniowego z rozrusznikiem przedstawiono na rysunku 12.18. Uzwojenie stojana silnika połączone jest w trójkąt, uzwojenie wirnika natomiast w układzie gwiazdowym połączone jest z czterostopniowym rozrusznikiem, -Fierw-

Ry». 12.18. Schemat połączeni* silnika indukcyjnego pierścieniowego z rozrusznikiem