DSC86

Rezultaty uzyskane z badań (Bales 1959. Bavelas 1968, RummeWSysfca 1974, Showell 1968) dowodzą, że ci menedżerowie sprawniej kierują, którzy więcej mają informacji o swoich podwładnych. Więcej trafnych informacji mają tacy, którzy charakteryzują się wysokim stopniem percepcji społecznej. Dodajmy, że kierownik może też interpretować uczucia pracowników dotyczące siebie w kategoriach swoich uczuć związanych z danymi pracownikami (Ta-giuri, Bruner, Blake 1958). Wpływa na to, m.in.: stopień wrażliwości kierownika na różnice między pracownikami oraz normy, które wykorzystuje przy ich ocenianiu (Bronfenbrenner, Harding. Gallway 1958).

2.4. Samopercepcja

Zrozumienia innych ludzi wymaga orientowania się, jak oni patrzą na świat Natomiast, by rozumieć siebie trzeba pojąć własny kierunek patrzenia na świat Luft i Herrington wynaleźli, tzw. szklane okno, które pomaga analizować dwie strony (za Gamble i Gamble 1987): jak widzimy samych siebie, jak inni widzą nas (rysunek 56). Składa się ono jakby z czterech powierzchni, zawierających określone informacje.

Pierwsza szyba (I) zawiera informacje o jednostce, które są znane jej i innym osobom, np. nazwisko, wiek, przynależność, poglądy, preferencje. Zawartość kwadratu jest uzależniona od stopnia bliskości z innymi jednostkami Informuje o tym czy pozwalamy niektórym osobom więcej wiedzieć o sobie niż innym i dlaczego? Nazywa się ją otwartą powierzchnią.

Druga szyba (II), tzw. ślepa powierzchnia zawiera część informacji o innych, ale ciągle mało o nich wiemy. Para osób może mieć bardzo dużą ślepą powierzchnię. Nie wiedzą o swoich zaletach i wadach. Niektórzy indywidualiści mogą szukać pomocy, by zmniejszyć rozmiar ich „ślepego okna”. Czy wiemy coś o przyjacielu, pracowniku czego on nie wie o sobie? Czy czujemy potrzebę ujawnienia mu tej informacji i dlaczego? Co sądzimy o swoim „odkryciu”?

Trzecia S2yba (HI) reprezentuje ukryty obszar jednostki. Zawiera informacje o niej samej. Bywa tak, że mówimy partnerowi procesu komunikowania się kim jesteśmy, ale on nas nie akceptuje. Nie mamy jednak więcej mu do zaoferowania. Niekiedy bywa też i tak, że partner musi przejawić wiele aktywności, by zrealizować potrzebę bycia ważnym, by inni wiedzieli, że jest dobrym i chcieli zaakceptować go takim, jakim jest. Samootwarcie się występuje wtedy, kiedy jednostka celowo wyjawia drugiej osobie informacje, której ona nie uzyskałaby inną drogą. Poprzez samootwarcie pokazujemy partnerowi, że dbamy o niego i że mu ufamy tak, iż ujawniamy intymne informacje, którymi nie po-