DSC28

10. Ohgopoł

PnKhskcję wynnti^rą I olifopof wytwarza najtaniej, gdy dostrój dobąk 1 m!n baryłek po koszcie wynoszącym 4. Wynika to z porównani* kon* łów pierwszych mibooów bsryłek dostawców; 9,6 i 4.

Tabela    Tfmr~rr rwf initir każdego r irnrrh nligjąnifiju'in

		0* fnfa baryłekj
: km,	8	II	15
| KUi	6	10	20
1 :***_	4	7	14

Dwa miliony baryłek można podzielić między trzech sprzedawców na 6 sposobów, 3 na 10 sposobów, a 4 i 5 na 12 sposobów (pamiętając, że żaden nie może produkować więcej niż 3). Wyznaczenie minimalnych kosztów produkcji 2, 3, 4 i kolejnych aż do 9 min baryłek jest skomplikowane, ponieważ trzeba rozważyć wiele możliwych podziałów tej produkcji między poszczególnych dostawców Dl, Ul i D3. Do rozwiązywania takich problemów służą metody programowania dynamicznego — metoda przeglądu zupełnego lub metoda kosztów marginalnych. Ta ostatnia jest prostsza, ale wymaga założenia, że koszty krańcowe poszczególnych dostawców nie są malejące. Warunek jest spełniony w przykładzie (KM_t nie maleje wraz ze wzrostem produkcji, bo wynosi kolejno: 8, 11 i 15, podobnie KM-> i KM-,). Metoda polega na iteracyjnym przydziale (dla kolejnych jednostek produkcji oligopolu) jednostki produkcji dostawcy o najniższych kosztach marginalnych. Pierwszy milion baryłek najtaniej, kosztem 4. produkuje dostawca D3.

Tabela 10.10. Wyznaczanie kosztów marginalnych oligopolu — II etap

Koszt marginalny [S]	0* [min baryłek]
	I	2	3
KM}	8	11	15
KMi	6	10	20
KMj	4 (!)	^7	“ J

Przydzielając drugi milion baryłek, wygodnie jest się posłużyć tabelą kosztów marginalnych z zaznaczonym (jedynką w nawiasie) przydziałem pierwszego miliona baryłek (tabela 10.10). Widać, że drugi milion baryłek może być pierwszym milionem produkowanym przez Dl albo D2 albo drugim produkowanym przez D3 (koszty marginalne produkcji wynoszą odpowiednio 8, 6 i 7). Drugi

VhŚ. Zmowa

mbmbmj%ek itffiwN ^mypmAŚa^aAaAmm. «tMit9.ll.

Ol *rxy4umi tmmt

. - Trzecim milionem bgyfcfc

szr ańboB barylek pmUwaf pRKztawcfM_r4hif|Qtt 08i| psz 03 (koszty: 8. 10 i ⁷). Jess mm dragi oafioa baryfek dwsawcy/>$ oi|cpl(po«rantc dla kolejnych jedmosarfc produkcji oligdpófai itr^o# ich przydziału podMąw labdl NlII

cri

1 (4)					f*?
• CD
4 (1)	f:.-	01		!*

TA* Ml Ck Kaem

rr' — Łmm	PfakbayW^
i ^W				■i
	4	6		8 .		H	W 55 1 *
	P *		17	25	35	46	40

X*

Zgodnie z kolejnością prze dzieloną jednostkom produkcji digopoMf 2S> pisuje się koszty marginalne oligopolu tak jak w tabeli 10.13. Tak unia tony po-kał każdej wielkości produkcji oligopolu gwanotqe, że jest ona wytwarzana po najniższym koszcie zmiennym całkowitym KZC [min $]. który się wyznacza, tamując koszty marginalne.

Jeśli koszty marginalne nie są funkcjami niemaJejącynu, trzeba zastosować metodę przeglądu zupełnego, by zminimalizować zmienne koszty całkowite