I Ryc. 7.4. Przykładowe badania doppterowskie. A. Badanie Color Doppler. B. Badanie Power Doppler. C Badanie Duplex Doppler.
* przerost mięśni żwaczy,
* zmiany pourazowe - repozycja odłamów tuku jarzmowego pod kontrolę usg, lokalizacja ciał obcych,
* w pewnym zakresie obrazowanie struktur stawów skroniowo-żuchwowych, głównie demonstracja obecności płynu w jamie stawowej,
* badanie zatok obocznych nosa głowicami o małym oknie akustycznym, zwłaszcza u dzieci,
* ocena zawartości oczodołu głowicę o częstotliwości 10 MHz lub wyższej, przykładanę do zamkniętej powieki, przy ustawieniu gałki w pośredniej pozycji oraz w czasie jej delikatnych ruchów,
* ocena nowotworzenia kości przez guzy nowotworowe,
* biopsja aspiracyjna cienkoigłowa (BAC) pod kontrolę usg pozwala na zmniejszenie odsetka wyników fałszywie ujemnych, dokumentacja - wydruk uwidaczniajęcy obecność końca igły biopsyjnej w obrębie zmiany.
Pacjent zgłaszajęcy się na badanie ultrasonogra-ficzne ślinianek lub części miękkich twarzy nie musi być specjalnie przygotowany. Badanie tkanek miękkich głowy i szyi, w tym ślinianek i węzłów chłonnych, wykonuje się w pozycji leżęcej na plecach z głowę od giętę ku tyłowi - podobnie jak do badania tarczycy (ryc. 7.5 A-E). Pod okolicę łopatek można podłożyć niewidkę poduszkę. W zależności od sytuacji klinicznej możliwe jest również przeprowadzenie badania tkanek miękkich twarzy w pozycji siedzęcej. W trakcie badania między głowicę usg a skórę pacjenta musi znajdować się warstwa żelu ultrasonograficznego. Żel ten ma na celu usunięcie banieczek powietrza spomiędzy głowicy i skóry. Ponieważ wiązka ultradźwiękowa odbija się od granicy z powietrzem, bez jego eliminacji badanie nie byłoby możliwe. W badaniach powierzchownie położonych narzędów, takich jak części miękkie twa-rzoczaszki, pomocne może być zastosowanie żelowej nakładki dystansującej, która zapobiega powstawaniu artefaktów bliskiego poła. Można też poprosić pacjenta o wypełnienie jamy ustnej wodę, która stworzy w ten sposób jak gdyby „płaszcz wodny*.
W opisie zmiany patologicznej wykrytej w badaniu ultrasonograficznym należy określić jej:
• położenie,
• stosunek do narządów sąsiednich - zmiana dobrze lub słabo odgraniczona,
• echogeniczność,
• strukturę wewnętrzną - jednorodna lub niejednorodna,
• charakter unaczynienia.
Z uwagi na powszechną dostępność i nieszkodliwość w diagnostyce obrazowej schorzeń części miękkich twarzoczaszki ultrasonografia powinna być traktowana jako metoda wyjściowa.