DSC67 (3)

151

maga raczej aniżeli przeszkadza średniowiecznemu dramaturgowi w pisaniu żywy⁰*¹ scen, spośród których wiele zaczerpnął z własnych obserwacji.

Najbardziej typowym, najlepszym że wszystkich moralitetów jest anglo-holenderski Każdy (Everyman lub Elckerlijk). Treść tej sztuki jest dobrze znana. Bóg wzywa Każdego i nakazuje Śmierci, by go sprowadziła:

Idź teraz do Każdego,

Powiedz z rozkazu mego,

Jaka go czeka droga.

Niech więc rusza bez słowa I przybywa bez zwłoki Na me tutaj wyroki.

Każdy prosi o zwłokę, potem szuka sobie kogoś, kto by mu towarzyszył. Zwraca się najpierw do Przyjaźni:

Kaidr

Witaj, dobra Przyjaźni.

Przyj a ź ń

Mile witam cię. Każdy!

Coś żałosną masz minę.

Powiedz jeno przyczynę.

Może ci w czym pomogę.

Każdy

0    tak, Przyjaźni droga,

Jestem w wielkiej obieży.

Przyja ŁA Co ci na sercu leży.

Powiedz jeno wyraźniej

1    zaufaj Przyjaźni.

Każdy

To pięknie powiedziane. Przyjaźń

Wyjaw swą mękę, pańie,

A. dłoń ma w każdej porze Wesprze ćię i wspomoże.

Skrzywdzonyś — miecz mściciela Dosięgnie krzywdziciela.

Choćby mi przyszło polec,

Me życie oddać wolę,

By przynieść kres twej męki.

Każdy

Dzięki, Przyjaźni, dzięki!