POJĘCIE DYSCYPLINY
Potoczne pojęcie dyscypliny jest synonimem karania. Zgodnie z tym pojęciem, o dyscyplinie mówi się tylko wtedy, gdy dziecko naruszy pewne zasady i przepisy ustalone przez dorosłych.
Dyscyplina jest metody stosowaną przez społeczeństwo, aby nauczyć dziecko postępowania moralnego aprobowanego przez grupę.
• Dyscyplina „pozytywna” - jest tożsama z wychowaniem lub doradztwem, ponieważ kładzie nacisk na rozwój wewnętrzny - samodyscyplinę i samokontrolę, co z kolei prowadzi do powstania wewnętrznej motywacji unikania zachowań niedozwolonych.
• Dyscyplina „negatywna” - kontrola pełniona z zewnątrz, za pomocą bolesnych i przykrych środków, bez wewnętrznej motywacji. Jest synonimem karania.
Potrzeba dyscypliny
Karność jest istotnym elementem w rozwoju dzieci, ponieważ zaspokaja pewne ich potrzeby, i w ten sposób przyczynia się do ich szczęścia i przystosowania psychicznego oraz społecznego. Niektóre potrzeby, które zaspokaja dyscyplina.
• poczucie bezpieczeństwa, ponieważ pokazuje co im wolno, a co nie,
• pomaga uniknąć częstego odczuwania winy i wstydu z powodu złego postępowania,
• sprawia, że dzieci mogą żyć zgodnie ze standardami przyjętymi przez grupę społeczną i w rezultacie zdobyć aprobatę społeczną,
• dzieci uczą się postępować w sposób zapewniający otrzymanie pochwały, co interpretują jako oznaki miłości i akceptacji - tak ważne dla dobrego przystosowania i szczęścia,
• pełni funkcje motywacyjne,
• pomaga dzieciom w rozwinięciu swojego sumienia.
Należy zdawać sobie sprawę, że pomimo tego, iż dyscyplina jest potrzebna wszystkim dzieciom, ich potrzeby pod tym względem są zróżnicowane.
KARA to środek wychowawczy mający na celu zahamowanie lub wyeliminowanie niepożądanego zachowania. Karą jest każdy nieprzyjemny i niepożądany bodziec stosowany w efekcie wystąpienia nieakceptowanego, niezgodnego z ustalonymi normami zachowania. Karę można również określić jako dolegliwość lub sankcję za niepodporządkowanie się panującym regułom społecznym.
Formy karania
Biorąc pod uwagę wpływ kar na efekty wychowania, skuteczność podejmowanych przez wychowawcę działań, najbardziej celowy wydaje się podział kar na dwie kategorie: pedagogiczne i niepedagogiczne.