DSC37

jjIlSCERZ MEREDYK

ROZDZIAŁ 9

TEORIA PRODUKCJI

„Rano siej swoje ziarno i do wieczora nie pozwól spocząć swej ręce, bo nie wiesz, czy wzejdzie jedno czy drugie, czy też są jednakowo dobre.”

Księga Koheleta, 11.6

9.1.JEDNOCZYNNIKOWA FUNKCJA PRODUKCJI

Proces produkcji w ujęciu prakseologicznym polega na łączeniu czynnika wytwórczych, a jego funkcją jest osiąganie określonych efektów służących albo bezpośrednio konsumpcji, albo dalszej działalności wytwórczej.

Podstawowym czynnikiem wytwórczym jest oczywiście praca, stanowi ona wszakże czynność podstawowego podmiotu gospodarczego, jakim jest człowiek. Ale przydatne są również czynniki rzeczowe.

Proces ten w praktycznym swoim wymiarze to olbrzymia liczba produktów i czynników produkcji oraz niezwykle skomplikowany system powiązań ilościowych i funkcjonalnych między nimi. Skomplikowany na tyle, że bezpośred-ni?. obserwacja i analiza tego procesu jest niemożliwa. Stąd konieczność dokonywania syntez i modelowania.

Popularny a jednocześnie uwzględniający potrzeby analizy' ekonomicznej model procesu produkcyjnego zakłada, ż.c struktura produkcji (wyników) jest ■abymalntc uproszczona, a więc sprowadza się do jednego, uniwersalnego wyry,.) Natomiast struktura nakładów może być różna, w zależności od modelu: jedrw>- lub wMoczynnikowa Przyjmuje się również, że istnieje równoważność **4/} ujmą wartości poniesionych nakładów a sumą wartości osiągniętych