DSC47

Dla;

a) AP^idem.

Jeśli AP-idem, s-idem, to AP '^s-idem.

Całkowanie daje podobny wynik jak dla osadów nieściśliwych, ale ciśnienie wpływa na Kw mniejszym stopniu, niż dla s=0.

2

FAP^]~'t .

(VL25)

Dla:

b) V —    = idem ,

dr

i przy przyjęciu, że zastępcza warstwa osadu, reprezentująca opór stawiany przez przegrodę zachowuje się podobnie jak cały osad, tzn. również ulega kompresji, po scałkowaniu otrzymuje się:

V =

a^frj

(YI.26)

Z wyprowadzonych zależności na V przy AP=idem i V =idem wynikają ciekawe wnioski.

Dla s—>1, AP-+1, (AP^,1=AP⁰).

Oznacza to, że gdy osad jest bardzo podatny na kompresję, natężenie przepływu filtratu może być w ogóle niezależne od ciśnienia. Im większe jest wówczas ciśnienie, tym osad bardziej „hamuje” przepływ. Dla wysokich s pojawia się zatem problem, jak dalece warto zwiększać zLP, jeśli efekt tego wzrostu jest bardzo mały. Takie przypadki spotyka się dla placków utworzonych z cząstek miękkich, łatwo ulegających deformacji, np. dla wodorotlenków metali.

Jak już wspomniano, wyznaczenie właściwości placka wymaga przeprowadzenia doświadczeń.

W celu ułatwienia interpretacji wyników pomiarów stosuje się różne przekształcenia scałkowanego równania filtracji.

Oto kilka przykładów przekształceń równania (V1.25) dla filtracji osadów ściśliwych przy AP = idem, a więc dla przypadku najczęściej spotykanego w praktyce, kiedy to AP^l * = idem ;

1.

T

V/F^m    2AP¹"*

(VI 27)

132