DSC 47 (2)

JAPOŃSKI DLA POCZĄTKUJĄCYCH

■    reduplikację, zapisywanq najczęściej przez dodanie na końcu wyrazu znaku reduplikacyjnego Ą, np. hi to \ (człowiek), hitobito (ludzie) lub rzadziej, przez powtórzenie danego znaku, np. ware (ja), warewore

H);

■    kontekst;

■    użycie liczebników lub określeń typu „kilka”, „wiele”, np. sunin no hito

A (kilka osób), takusan no gakusei f~ < £As<D^tk (wielu uczniów).

Partykuły

Choć japońskie rzeczowniki sq nieodmienne, rolę podobnq do odmiany rzeczownika przez przypadki w języku polskim pełniq tzw. partykuły (morfemy gramatyczne) dodawane na końcach wyrazów, podobnie jak końcówki fleksyjne w języku polskim. Przy szczegółowym opisie języka japońskiego porównanie to nie jest najtrafniejsze, jednak z pewnościq może pomóc poczqtkujqcemu czytelnikowi w zrozumieniu funkcji, jakq partykuły odgrywajq w strukturze zdania w języku japońskim.

Partykuła	Odczytanie	Co określa	Przybliżony odpowiednik w polskim przypadku
1	ha, wymawiamy [wa]	temat
i	9°	podmiot	mianownik
<r>	no	posiadacza przedmiotu lub cechy	dopełniacz
i	wo, wymawiamy [o]	dopełnienie	biernik
i	de	narzędzie, miejsce akcji	narzędnik (dla przedmiotów), miejscownik (dla miejsc)
i	ni	kierunek (działania)	miejscownik

g    he, wymawiamy kierunek (tylko miejscownik

[e]    poruszania)

Inne ważne partykuły:

|    to    „i”, „oraz¹

i m	kara	przyimek „od" lub spójniki „bo”,
		„ ponieważ*
£-C	madę	przyimek „do”
Zaimki

W języku japońskim nie wyróżnia się zaimków jako osobnej części mowy. Istnieje natomiast grupa słów (rzeczowników) spełniajqca rolę zaimków osobowych.

Zaimki pierwszej osoby

li %	watakushi	bardzo formalne,
BK i %	watashi	formalne,
htc i	atashi	nieformalne, używane przez kobiety,
ł3T<	boku	nieformalne, używane przez chłopców,
fen	ore	bardzo nieformalne, używane przez chłopców
		i mężczyzn,
htititi	warewore	liczba mnoga, oficjalna, w pozostałych przypadkach liczba mnoga tworzona jest przez dodanie sufiksów liczby mnogiej -fach/ lub -ra.
Zaimki drugiej	osoby
|||jl	anata	formalne (częściej występuje jednak w znaczeniu zbliżonym do polskiego „kochanie” przy zwracaniu się żony do męża),
$>Astz	anta	nieformalne, w stosunku do osoby o niższym statusie społecznym, często występuje w tonie pretensji,
	omae	jw..
kp.	kimi	jw., używane głównie w stosunku do kobiet,

w. jezyłuobce.pl