DSC 48 (2)

DSC 48 (2)



AUGUSTYN

AUGUSTYN

go; odkrycie dzięki Ambrożemu duchowego sensu Pisma św., zostaje katechumenem.

—    385 r. Panegiryk na cześć Bautona. Przybycie Moniki (Wyzn. 6, 1); panegiryk na cześć Waleńtyniana II (Wyzn. 6, 9). A. pilnym słuchaczem kazań Ambrożego; sympatia dla Pisma św. i dla Kościoła katolickiego (Wyzn. 6, 8).

—    386 r. Projekty zawarcia związku małżeńskiego (Wyzn. 6, 21—23) i życia wspólnego (tamże, 24); kazania Ambrożego o wolnej woli (Hexaemeron 1, 25—38; por. Wyzn. 5, 5); kazanie o duchowej naturze duszy (Hex. VI. 46, por. Wyzn. 7, 2); kazania plotyńskie Ambrożego o Izaaku, o pozytywnym sensie śmierci. Czytanie ksiąg platoników (Przeciw Ak. 2, 5, O życiu szczęśliwym. Wyzn. 1, 4); wizyta u Teodora (O życiu szczęśliwym 1, 4). Czytanie listów św. Pawła i innych ksiąg NT (Wyzn. 7. 27); wizyta u Symplicjana (Wyzn. 8, 1).

Scena w ogrodzie (Wyzn. 8, 19—30); urzędowa dymisja z katedry retoryki na własną prośbę (Wyzn. 9, 4); pobyt w Cassi-ciacum (Wyzn. 9, 7); lektura psalmów (Wyzn. 9, 8).

24/25 IV. Chrzest Augustyna i Adeodata; śmierć Moniki (Wyzn. 9, 17).

—    387—388 r. Drugi pobyt w Rzymie (Wyzn. 9, 5); 388 wyjazd do Afryki (C. lit. III. 30); osiedla się w Tagaście (Posydiusz, Życie 3). Sprzedawszy swój skromny majątek (Epist. 126, 27), zakłada klasztor, w którym przebywa do roku 391 (Posydiusz, tamże).

—    391 r. Augustyn wybrany przez lud i biskupa Walerego, który go wyświęcił na kapłana w Hiponie (Posydiusz, Zycie 4, 1; Augustyna kazanie 355, 1—2). Ciąg dalszy polemiki z manichejczykami (Posydiusz, Życie, 6). Początek dyskusji z donatystami.

—    396 r. Wybór Augustyna na biskupa koadiutora w Hiponie przez Walerego, zatwierdzony przez Aureliusza, biskupa kar-tagińskiego (Posydiusz, Życie, 8). Śmierć biskupa Walerego; Augustyn zostaje pełnoprawnym rządcą diecezji.

—    396400 r. Ciąg dalszy walki z manicheizmem.


całym świacie z nauki boskie) i ludzkiej, odznaczał się wiarą nieskażoną i czystym życiem. Napisał tyle dziel, że ich nawet wyliczyć nie można. Któż to bowiem mógłby się chwalić, że zebrał wszystkie jego dzieła, albo któżby mógł czytać z takim zapałem, jak on pisał?

Wydał już jako starzec dzieło zaczęte w młodości „O Trójcy Świętej“, w piętnastu księgach. Wykazał w nich, jak mówi Pismo św., że został wprowadzony do komnaty królewskiej i obdarzony wieloraką szatą mądrości Bożej, aby pokazać Kościół bez zmazy ani zmarszczki ani nic bez czegokolwiek w tym rodzaju. Wcielenie Pańskie opisał także z właściwą sobie pobożnością. O zmartwychwstaniu umarłych z podobną pospieszył szczerością, chociaż u mniej pojętnych obudził wątpliwości w sprawie dzieci nie narodzonych.

1. Życiorys    Ap \^0 K

Augustyn urodzi! się 13.X1.354 roku („O życiu szczęśliwym**, 6) w Tagaście (Po-sydiusz, Życie Augustyna, 1) z jej niezamożnego obywatela (Wyzn. 2, 5), poganina Patrycjusza (katechumena od roku 370, a zmarłego w roku 371) i matki, gorli-I wej chrześcijanki Moniki (Wyzn. 9, 37).

Uczył się w Tagaście i w Madurze (Wyzn. 1, 14; 2, 5) a od roku 370 studiował w Kartaginie retorykę (Wyzn. 3, 1, 6).

Tamże w roku 371 związał się na lat 15 (Wyzn. 6, 25) z kobietą (Wyzn. 4, 2), której imienia nie przekazał. Obdarzyła go synem Adeodatem w roku 372 (tamże, 9, 14).

—    373 r. Lektura dialogu Cycerona, Hor-tensjusz („O życiu szczęśliwym** 1, 4; Wyzn. 3, 7, 8, 17; Sol. 1, 17); czytanie Biblii (Wyzn. 3, 9); przystąpienie do manicheizmu (Wyzn. 3, 10).

—    374 r. Powrót do Tagasty, nauczanie; przy końcu 375 r. wyjazd do Kartaginy.

—    380—381 r. Augustyn pisze traktat „O pięknym i stosownym** (Wyzn. 4, 27), dedykowany Hieriuszowi.

—    382 r. Przyjazd Faustusa Manichejczyka; rozmowa z Faustusem (Wyzn. 5, 11).

—    383 r. Wyjazd do Rzymu; decyzja oddalenia się od manicheizmu, zwrot ku sceptycyzmowi

—    384 r. Wyjazd do Mediolanu za protekcją manichejczyków. Wizyta u Ambrożego; Augustyn słuchaczem kazań Ambroże

AUGUSTYN

—    400—411 r. Dalsza dyskusja z donaty-

stami    «

—    411 r. Konferencja w Kartaginie z do-natystami (Breviculus collationis cum Do-natistii).

—    411—430 r. Polemika z pelagianami.

—    416 r. Synod w Kartaginie przeciw pe-lagianom.

—    417 r. Potępienie pelagian na Synodzie w Milewe.

2. Dzieła Augustyna


—    418 r. Potępienie pelagian na Synodzie w Kartaginie (Denz. 103—104).

—    426 r. Herakliusz koadiutorem i następcą Augustyna (nie wyświęcono go na biskupa od razu).

—    426—427 r. Dyskusja na temat łaski przeznaczenia z mnichami z Hadrumetum z południowej Galii.

—    28.VIII.430. Śmierć Augustyna w Hiponie oblężonej przez Wandalów (Posydiusz, Zycie, 28—31).


Czas    Różne    Polskie

powst.    Tytuł    PU    CS EL    wydanie    przekłady

PISMA AUGUSTYNA KATECHUMENA (386—387 r.)

SM

Contra Academicoj, 1. III

32, 905—958

63, 3—81

B.A. (Blbiio-

K. Augustyniak,

(Przeciw Akademikom)

rec. P. KncJll

thćąue Au-

Dial. FU.,

gustinlenne.

Warszawa 1953,

Parts)

4 = PL, 32; W. Green, Ultraleci-Antverplae 1955

49—146

386

Contra Academicos, 1. ni

32, 959—976

63, 89—116

jw.

A. Świderek,

(O życiu szczęśliwym)

rec. P. Kndll

D.F. L 8—42

386

De ordine, 1. II

32, 977—1020

63,121—185

iw.

J. Modrzejewski,

(O porządku)

rec. P. Kndll

D.F. 1, 146—226

386/7

Soliloquia, 1. II

32, 869—904

B.A. 5 =

A. Świderek,

(Solilokwia)

PL 32

D.F. U, 8—77

387

De immortalitate animae,

32, 1021—1034

jw.

M. Tomaszewski,

1. I

(O nieśmiertelności duszy)

D.F. n, 81—IM

OD CHRZTU DO KAPŁAŃSTWA (387

—391 r.)

387/8

De ąuantitate animae, 1. 1

32, 1035—1080

B.A. 5 =

D. Turkowska,

(O nieśmiertelności duszy)

PL 32

D.F. n, 108—192

387/9

De moribus Eccl. cath. et

32, 1309—1378

B.A. 1 =

K. Abgarowicz,

de moribus Man., 1. II

PL 32

O obyczajach

(„O obyczajach Kościoła

Kościoła, 60—62

kat. i obyczajach manichej* czyków“)

w AP 263—264

388/90

De Genesi contra Man., 1.11 („Antymanichejski wykład Księgi Rodzaju")

34, 174—220

389

De magistro, 1. 1

32, 1193—1220

77

B.A. 7 =

j. Modrzejewski,

(O nauczycielu)

rec.

PL 32

DJ. m, 18—76

G. Weigel

388/391

De vera religione, 1. I

34, 121—172

77

BJV. 8 =

J. Ptasrynski,

(O wierze prawdziwej)

rec. G. Green

PL 34

D.F. IV, 80—158

C.C. 32, rec. K. Daur

63


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
DSC 49 (2) AUGUST YN Czas    IMM    mmc point    T
DSC 50 AUGUSTYN Czas    Różne    Polskie powst.
DSC 51 AUGUSTYNCzas    Różne    Polskie povst.
DSC 53 AUGUSTYN niem augustyńskiej teorii jest pogląd, że wszystko, co istnieje, jest dziełem Boga,&
DSC 54 (2) AUGUSTYN AUGUSTYN swego bóstwa wywiera wpływ na wszystkie członki mistycznego organizmu.
DSC 56 (2) AUGUSTYN prawdy (Boga), ale tej, która uszczęśliwia duszę, czyli to, co najważniejsze i n
Img34581 DSC 48 <02006 ‘ y kjt .(&* fi flS?i . .i h/W m ł
DSC48 uuxiaccL IM t • jaLł. m&łi tojau Qpb Ludmił piche&m Uhu^icae»%ja^aoine W*wdfeu oWi^j^
filo09 [edytuj] Czas - Augustyna teoria czasu: 3x Teraz .    -:.:t W XJ kslądze W
DSC?48 i 711 bić w pojedynku dotychczasowego nosiciela godno-oi1)a to dla zbiegłych niewolników jedy
wokół psychomanipulacji0009 48 WOKÓŁ PSYCHOMANIPULACJI go i seksualizację zachowania za rdzenne symp

więcej podobnych podstron