DSC�56

Historyzuj

_swcj strony, dba. bardziej o historię niż o _re.

storia.    _{u nas prawo} obywatelstw*

A jednak historia re.igii zdobyte    _zarówn0 teoretyczną, _jak

W- swoją różnorodną P^rob. ._om rozegra zwycięsko swoją bitwą,

^JtycznlTna przekór/rudnosc.om    ^ • _{g anic}. ^

feśli tylko będzie miała s^cis    _rcligii, nie sięgająca korzeniami

La mirta melis. Wioska h>sU,r    _{góry ustaIonych} wymogów

_w rodzimą tradycję, ^ab.^,n,‘'° L_t może w korzystniejszej sytuacji teologicznych i wyznanio^ch, ^ _{religijnCj cho}ćby najbardziej za-niż w innych krajach gdzie s    _tradycji teologicznej, przejawia-

awansowane, noszą jednaKze    _tu , ówdzie dualizmie mię.

jącej się między innymi w prze a _{DuaUzm ten stan}owi ostat-_dzy religiami KM.J    ^_iteg0 wtopienia się wielokształtnej feno-

nią przeszkodę d    ,    _mVśl historyczną.

menologii religijnej w je    •.    -_est ukształtowanie świado-

Aby spełnić swoje za ’    _ów zamiast zacieśniać pojęcie

mości historyczno-re lgijnej,    uznanej za religię w sensie abso-

religii^tak szerokie^ aby

obejmowało w swej uniwersalności wszystkie poszczególne formy re-ligii i aby sama uniwersalność badań historyczno-religijnych zrealizowała się konkretnie w ten sposób, nie zaś w postaci jakiejś chimerycznej historii powszechnej wszelkich religii.

Pojęcia te nie zawsze były dla mnie tak jasne, jak są obecnie. Nie nauczyłem się też ich w żadnej szkole. Rozwijały się i wyjaśniały w moim umyśle stopniowo w toku pracy. To stopniowe kształtowanie się myśli przechodzącej od razu próbę doświadczenia, próbę życia, pozostawiło widoczne ślady na całości mego dorobku pisarskiego aż po tę ostatnią pozycję, która ma teraz ujrzeć światło dzienne jako ostateczne uwieńczenie badań rozpoczętych przed wielu laty.

Książka ta, która jednocześnie ukaże się, z pewnymi skrótami, w angielskim przekładzie H. J. Rose’a (Londyn, Methuen i Ska, 1955), powsta ń z cyklu wykładów na temat „Wszechwiedzy boskiej”, wygło-

^nⁿH^Chi,^Pi^ZeZe.T^{nie W pażdzierniku} 1935 r„ na uniwersytecie w Upp-poćżatkifei² n ^{m zaproszony z} ramienia fundacji Olaus Petri. Ale Słego nlan,i l_rtA^ęgaJ\^ZnaCf^{iC dalej: miała ona} stanowić część

"o Sciow^^a, ZaTem    czterdzieści lat temu i tyl-_#

być Bóg najwyższy w religiacZniiiit ^C/.^QŚci’ ^których tematem Ugmch monoteistycznych, nie zostały ^yCZn.^ych 1 Bó9 jedyny u> re-dzone do końca w formie pierwotnie Z* * ^{nie 20sta}^ doprowa-W miarę postępu pracv i zamierzonej.

P~_y, por, korygowaniem tu , _6w(U. p,*,,-

XXVI