2.4.2. Średnia częstościowa - dominanta
Pozycyjną miarą położenia wyznaczaną przez częstotliwość występowania wyróżnionych wartości cechy jest dominanta. Dominanta jest tą wartością cechy, która występuje najczęściej (dominuje) w badanej zbiorowości. Interpretuje się ją jako wartość typową, a w niektórych podręcznikach określa się mianem „moda”.
Dla określenia, jaka wartość cechy występuje z największą częstotliwością, niezbędne jest pogrupowanie materiału statystycznego. A zatem dominantę można wyznaczać jedynie dla szeregów rozdzielczych.
W szeregu rozdzielczym strukturalnym1 i w szeregu rozdzielczym punktowym dominantą jest wartość cechy, przy której znajduje się największa liczebność (Hmax).
1*2.10. W analizowanym w P2.4 szeregu prezentującym rozkład liczby nieobecności studentów na zajęciach ze statystyki największa liczebność (/(raM = 12) występuje w drugim przedziale, gdzie wartość cechy .v( = 1. a zatem I) = 1. Studenci najczęściej byli nieobecni jeden raz. w semestrze.
W szeregu rozdzielczym przedziałowym dominanta jest to w artość cechy, wokół której oscyluje największa liczba obserwacji. Ustala się ją drogą interpolacji (szacunku) w granicach przedziału skupiającego największą liczbę obserwacji. Wyznaczając dominantę, w pierwszej kolejności odnajdujemy przedział najliczniejszy («max), a następnie obliczamy jej wartość posługując się wzorem i ntcrpolacyj nym:
x0 - dolna granica przedziału najliczniejszego;
«o - liczebność przedziału najliczniejszego;
H_i - liczebność przedziału poprzedzającego przedział najliczniejszy; n,i - liczebność przedziału następującego po przedziale najliczniejszym; co - rozpiętość przedziału najliczniejszego.
Konstrukcja wzoru opiera się na proporcjach między liczcbnościami trzech przedziałów: najliczniejszego (n0), poprzedniego (n ,) oraz następnego («,,). Niezbędnym warunkiem jest to, aby rozpiętości (c) tych przedziałów były jednakowe. Ponieważ wartość dominant)- jest większa od dolnej granicy przedziału (x0), toteż wielkość ta stanowi punkt wyjścia do obliczeń.
P2.I1. Wyznaczanie dominanty analizowanego w I’2.5 rozkładu powierzchni sklepów w mieście „Z”:
Powierzchnia w m2 Ań-*,, |
Liczba sklepów |
30- 49,9 |
9 |
50- 69,9 |
19 |
70- 89,9 |
23 przedział dominanty |
90- 109,9 |
14 |
110-129,9 |
9 |
130- 149.9 |
7 |
Stwierdzamy, że najliczniej jest reprezentowany przedział 70 - 89,9 m . Dolna granica tego przedziału A’0= 70. liczebność przedziału najliczniejszego //,, = 23, liczebności sąsiednich przedziałów li , = 19, /!,, = 14. Rozpiętości przedziałów są jednakow e i wynoszą c = 20.
-20 = 76,2/a
■c = 70+ -
D = x^+-
n = v +_12!_Ud-c
A0 ^ / V , / v uo
(«o-«-i) + («o-".i)
to *]f>\h n.-
«i o
•ic
S'°
(2.24)
Ad
A'.
nn-n_, 23-19 „„ „,„2
(«0 ~«-i) + («o ~ni\) (23- 19) + (23-14)
Dominująca, czyli najczęściej spotykana powierzchnia sklepów, wynosi 76,2 ni2 tzn. najwięcej sklepów skupia się wokół tej wartości. Przeprowadzając kontrolę logiczną otrzymanego wyniku, stwierdzamy, że: 70 < D < 89.9 , a zatem wyznaczona wartość dominanty mieści się w przedziale najliczniejszym.
69
NaleZy zwrócić uwagę, Ze dominanta jest jedyną średnią, która ma sens przy analizie szeregów strukturalnych.