E (77)

SKLEJANIE BIEŻNIKA GĄSIENICOWEGO

Obecnie możemy przystąpić do sklejania bieżnika gąsienicowego, co zaczynamy od przygotowania poszczególnych jego części, a następnie złożenia w jedną całość na dolnej części kadłuba.

Części 3, 3a. Część zewnętrzna i wewnętrzna gąsienicy (ostatnia ostrona okładki). Najpierw wycinamy węższe paski, zewnętrzną stronę gąsienicy — część 3.

Następnie składamy pasek wzdłuż linii, w sposób przedstawiony na rysunku 8b. Od wewnątrz — przylegające do siebie zagięte części pasków należy posmarować klejem i ze sobą skleić. Aby ułatwić sobie sklejanie, można do sklejania tych pasków użyć listewek pomocniczych. Listewki o przekroju prostokątnym i odpowiedniej szerokości (szczególnie listewka środkowa winna być dopasowana do odstępu między jednym a drugim zagięciem paska) przykładamy

falochron opuszczony

Rys. 6

Paski :e następnie sklejamy po dwa ze sobą, tak aby tworzyły zamknięty obwód. Końce pasków — białe sklejki — przyklejamy pod spód końca bez sklejki. Zadrukowana strona paska winna się znajdować po zewnętrznej stronie. Dla uzyskania większej wierność; odtworzenia, paski można przed połączeniem końcóv. .ekko ponacinać po poprzecznych liniach. Wewnętrzna część gąsienicy. (W^Tewnętrzna strona) —

Rys. 7

część 3a, wymaga przy wykonaniu większego nakładu pracy. Wycięty pasek najpierw lekko nacinamy po linii według strzałek — dwa razy po zadrukowanej stronie (druga i piąta linia — zaznaczone na rys. 8a strzałkami ciągłymi; cztery po nie zadrukowanej stronie (pierwsza, trzecia, czwarta i szósta Unia — strzałki przerywane).

do sklejonego paska i za pomocą szpileczek lub gwoździków unieruchamiamy na równej desce, aż do wyschnięciu kleju (rys. 8c). Potem odcinamy nożyczkami i ostrym czubkiem nożyka zbędne części (zakres-kowane), otrzymując gotowy wewnętrzny pasek gąsienicy (rys. 8d i e). Wykończony pasek ten przyklejamy od wewnątrz do sklejonych przedtem pasków zewnętrznych, tak aby poprzeczne linie obu pasków pokrywały się ze sobą.

Części 4, 4a, 4b, 4c. Części kół napędowych. Po wzmocnieniu każdej części odpowiednio grubymi tekturkami (część 4 — 1 mm), a (4c — 2 mm) wycinamy je i składamy na ośce — szpileczce w kolejności według rysunku 9a. Wnętrzne koła zaczerniamy tuszem.

Części 5, 5a, 5b, 5c. Części kół nośnych. Z braku miejsca oznaczono cyfrą tylko pojedyncze egzemplarze — pozostałe są identyczne i należy zapamiętać ich oznaczenia. Ponadto — także z braku miejsca — podano tylko jeden wzór środkowej części koła — części 5b. Dlatego należy wykonać jego szablon i według niego wykonać 12 sztuk tej części o grubości 6 mm. Całość sklejamy według rysunku 9b, a wystające obrzeża spoza tarcz — części 5 i 5a — zaczerniamy tuszem.

Części 6, 6a, 6b, 6c. Części przednich kół pomocniczych. Sklejamy według rysunku 9c wklejając w środek między tarczę — zewnętrzną część 6 i wewnętrz*-ną 6a. Obrzeże wkładki — części 6b — zaczerniamy tuszem. Część 6c winna mieć grubość b' mm i obrzeże także zaczernione tuszem.

Części 7, 7a. Części drążków skrętnych — obsadzeń osi kół nośnych. Każda część musi być podklejona tekturką 1-milimetrowej grubości oraz zaczerniona tuszem. Części 7 a sklejamy z częściami 7, przebijając przez ich środek szpileczkę. Następnie drążki skrętne przyklejamy do odpowiednich miejsc na bokach dolnej części kadłuba — części 2. Aby jednak uzyskać odpowiednie — nie jednakowe — odstępy między kołami nośnymi, można się posłużyć pomocniczą tekturką z nakłutymi otworkami w odpowiednich odstępach (rys. 10). W przyrząd ten wbijamy szpileczki — osie, założone na drążkach skrętowych, oraz osie kół przedniego i tylnego i dopiero po odpowiednim ustawieniu drążków w ukośnej pozycji — przyklejamy do boków kadłuba. Rys. 10